<h3>ساختمان ویلن</h3>
<p>ویلن از بخش&zwnj;های مختلفی چون جعبه&zwnj;ی طنینی(کاسه&zwnj;ی رزونانس)٬ دسته٬ خرک٬ گوشی&zwnj;ها٬ پل٬ باس بار٬ گریف٬ سیم&zwnj;گیر٬ سیم&zwnj;ها و شیطانک ساخته&zwnj;شده&zwnj;است.جعبه&zwnj;ی طنینی که جعبه&zwnj;یی چوبی و توخالی است شامل صفحه&zwnj;ی رویی ساز٬ صفحه&zwnj;ی زیرین ساز و دو کلاف کناری ساز می&zwnj;شود. بر روی این جعبه دو حفره&zwnj;ی بزرگ به شکل حرف اف انگلیسی کنده شده است تا صدای ساز از آن&zwnj;ها خارج شود.چهار سیم ساز به گوشی&zwnj;های بالای ساز متصل می&zwnj;شوند٬ از روی گریف ساز می&zwnj;گذرند٬ بر روی خرک سوار می&zwnj;شوند و در نهایت به سیم&zwnj;گیر پایین ساز متصل می&zwnj;شوند. نام چهار سیم ویلن به ترتیب عبارتند از می٬ لا٬ ر٬ سل. آرشه&zwnj;ی ساز ویلن تکه چوبی است که معمولا سی و پنج سانتی&zwnj;متر طول دارد و رشته&zwnj;ای از موهای دم اسب در طول آن کشیده&zwnj;شده و به دو سر آرشه متصل می&zwnj;شود.</p>
<h3>نوازندگی و اجرا ویلن</h3>
<p>ویلن به دلیل گستره&zwnj;ی صدایی بسیار زیری که دارد در کلید سل نوشته می&zwnj;شود. نوازنده هگام نواختن٬ ساز را روی شانه&zwnj;ی چپ خود قرار می&zwnj;دهد٬ انگشتان دست چپش بر روی گریف ساز حرکت می&zwnj;کنند٬ آرشه را میان گریف و خرک بر روی سیم&zwnj;ها می&zwnj;کشد و به این ترتیب صدای دل&zwnj;بخواه تولید می&zwnj;شود. با کشیدن آرشه روی سیم٬ هوا مرتعش و صدا تولید می&zwnj;شود. از مشهورترین قطعاتی که برای ویلن نگاشته شده است می&zwnj;توان به کنسرتو برای ویلن و ارکستر اثر یوهانس برامس٬ کنسرتو برای ویلن و ارکستر اثر پیتر ایلیچ چایکوفسکی و هم&zwnj;چنین قطعات سولوی سونات ها و پارتیتاها اثر یوهان سباستین باخ اشاره کرد. از مشهورترین نوازندگان ساز ویلن می&zwnj;توان به داوید اویستراخ٬ یٍهودی منوهین٬ ایتساک پرلمن اشاره کرد.</p>
<h3>تاریخچه ویلن</h3>
<p>تاریخ&zwnj;چه&zwnj;ی ویلن در اروپا به قرن نهم میلادی بازمی&zwnj;گردد و حتی بسیاری معتقدند این ساز نمونه&zwnj;ی تکمیل شده&zwnj;ی ساز رباب است. ویلن به طور رسمی اولین بار در قرن شانزدهم در ایتالیا استفاده شد. به مرور زمان در قرن هجدهم و نوزدهم میلادی٬ تغییرات و تعمیراتی روی آن صورت گرفت تا به شکل امروزی در&zwnj;آمد. مشهورترین سازنده&zwnj;های این ساز از قرن شانزدهم تا نوردهم میلادی٬ استرادیواری٬ گوارنری و آماتی بوده&zwnj;اند. در نهایت در قرن نوزدهم میلادی تغییرات متمایزی در این ساز به وجود می&zwnj;آید٬ باس بار آن ضحیم&zwnj;تر می&zwnj;شود و زاویه&zwnj;ی گریف آن تغییر می&zwnj;کند.</p>

کلاس ویلن

دوره های مرتبط

خدمات

شهرآشوب