بسته ی یک ساله

گروه کر کودک

آموزش گیتار

<p><span data-sheets-value="{&quot;1&quot;:2,&quot;2&quot;:&quot;گیتار یک ساز زهی ضحمه&zwnj;ای است. از ساز گیتار می&zwnj;توان برای تک نوازی، هم&zwnj;نوازی٬ گروه&zwnj;نواری و نواندگی ارکستر بهره جست. هم&zwnj;چنین گیتار می&zwnj;تواند در انواع موسیقی مانند کلاسیک٬ پاپ٬ فلامنکو٬ جز٬ راک و بلوز نقش به سزایی داشته باشد.&quot;}" data-sheets-userformat="{&quot;2&quot;:25597,&quot;3&quot;:{&quot;1&quot;:0},&quot;5&quot;:{&quot;1&quot;:[{&quot;1&quot;:2,&quot;2&quot;:0,&quot;5&quot;:{&quot;1&quot;:2,&quot;2&quot;:0}},{&quot;1&quot;:0,&quot;2&quot;:0,&quot;3&quot;:3},{&quot;1&quot;:1,&quot;2&quot;:0,&quot;4&quot;:1}]},&quot;6&quot;:{&quot;1&quot;:[{&quot;1&quot;:2,&quot;2&quot;:0,&quot;5&quot;:{&quot;1&quot;:2,&quot;2&quot;:0}},{&quot;1&quot;:0,&quot;2&quot;:0,&quot;3&quot;:3},{&quot;1&quot;:1,&quot;2&quot;:0,&quot;4&quot;:1}]},&quot;7&quot;:{&quot;1&quot;:[{&quot;1&quot;:2,&quot;2&quot;:0,&quot;5&quot;:{&quot;1&quot;:2,&quot;2&quot;:0}},{&quot;1&quot;:0,&quot;2&quot;:0,&quot;3&quot;:3},{&quot;1&quot;:1,&quot;2&quot;:0,&quot;4&quot;:1}]},&quot;8&quot;:{&quot;1&quot;:[{&quot;1&quot;:2,&quot;2&quot;:0,&quot;5&quot;:{&quot;1&quot;:2,&quot;2&quot;:0}},{&quot;1&quot;:0,&quot;2&quot;:0,&quot;3&quot;:3},{&quot;1&quot;:1,&quot;2&quot;:0,&quot;4&quot;:1}]},&quot;9&quot;:2,&quot;10&quot;:0,&quot;11&quot;:4,&quot;12&quot;:3,&quot;16&quot;:14,&quot;17&quot;:1}">گیتار یک ساز زهی ضحمه&zwnj;ای است. از ساز گیتار می&zwnj;توان برای تک نوازی، هم&zwnj;نوازی، گروه&zwnj;نواری و نوازندگی ارکستر بهره جست. هم&zwnj;چنین گیتار می&zwnj;تواند در انواع موسیقی مانند کلاسیک، پاپ، فلامنکو، جز، راک و بلوز نقش به سزایی داشته باشد.</span></p>
<h3>ساختمان گیتار&nbsp;</h3>
<p>گیتار کلاسیک امروزی از شش تار و بدنه تو خالی چوبی (تخته آوای سرو) ساخته می&zwnj;گردد. صفحه صدای این نوع گیتار معمولاً از چوب cedar یا spruce ساخته می&zwnj;شود که نوع cedar آن با صدای ظریف&zwnj;تر ، گرم&zwnj;تری می&zwnj;باشد اما بلندی صدای کم&zwnj;تری دارد. چوب پشت و بغل&zwnj;های گیتار که باید با چوب نسبتاً سخت&zwnj;تری ساخته شود تا استحکام زیادی داشته باشد که عموماً از چوب rosewood یا چوب&zwnj;های دیگر که به استحکام بالایی داشته باشد استفاده می&zwnj;شود. صفحه انگشت&zwnj;گذاری نیز معمولاً از چوب ماهون یا rosewood استفاده می&zwnj;شود.</p>
<p><strong>بخش&zwnj;های بنیادی گیتار بدین شرح است:</strong><br>headstock: سردسته<br>nut: خرک<br>Machine heads: گوشی<br>Frets: پرده<br>Neck: گردن<br>Heel: پاشنه<br>Body: بدنه<br>Bridge: پل<br>Bottom deck: عرشه پایین<br>Sound board: تخته آوا (بدنه)<br>Body sides: پهلوی بدنه<br>Sound hole, with rosette inlay: دایره خروج صدا و رزیت<br>Strings: تارها<br>Saddle or Bridge nut: زین<br>Fretboard: تخته پرده</p>
<h3>نوازندگی گیتار</h3>
<p>بر روی دسته&zwnj;ی ساز، فرت&zwnj;های مختلف کشیده شده&zwnj;اند که محل قرارگیری انگشت&zwnj;ها را مشخص می&zwnj;کنند. گیتار معمولا شش سیم دارد. نوازنده، ساز را افقی روی پای خود می&zwnj;گذارد و با ضخمه زدن روی سیم&zwnj;ها با دست راست، صدای آن طنین&zwnj;انداز می&zwnj;شود. هم&zwnj;چنان که انگشتان دست چپ بر روی دسته&zwnj;ی ساز حرکت می&zwnj;کنند، نت&zwnj;های مختلف ایجاد می&zwnj;شود. صدای ساز گیتار یا به شکل آکوستیک از حفره&zwnj;ای که وسط ساز کنده شده است بیرون می&zwnj;آید و یا با آمپلی&zwnj;فایر و دیگر وسایل الکترونیکی تقویت می&zwnj;شود. &nbsp;از قطعات مشهور گیتار می&zwnj;توان به کنسرتو برای گیتار و ارکستر به نام آرانخوئز، اثر یوآخین رودریگو اشاره کرد. از مشهورترین و متبحرترین نوازندگان گیتار نیز می&zwnj;توان از پاکو دلوسیا نام برد.</p>
<h3>تاریخچه گیتار</h3>
<p>داستان&zwnj;های متفاوتی در مورد تاریخچه وجود گیتار وجود دارد؛ دسته&zwnj;ای بر این عقیده&zwnj;اند که گیتار از ایران سرچشمه گرفته&zwnj; است و عده&zwnj;ای نیز بر این نظرند که آن از سیتارای یونانی_آشوری که به وسیله رومی&zwnj;ها به اسپانیا آورده شده گرفته شده&zwnj; است. گیتار نتیجه تحول لوت در اروپا است. لوت نیز خود تحول یافته عود و بربط است. در زمان حکومت اسلام در اسپانیا، این ساز توسط زریاب دارابگردی و چند تن از شاگردانش به اندلس برده شد. در آن زمان به گیتار، کیتارا یا قیتارا می&zwnj;گفتند و نام کنونی آن برگرفته از همین نام است. در واقع وجود پسوند تار در نام گیتار می&zwnj;تواند موید این باشد که گیتار سازی ایرانی است. زریاب در ابتدا در اسپانیا شروع به آموزش گیتار کرد و مدرسه موسیقی خود را در زمان عباسیان در آندلس (بخشی از اسپانیا و پرتغال امروزی) بنا کرد.</p>
<p>جد بزرگ تمام سازهایی که ما به عنوان کوردوفون از آن&zwnj;ها یاد کردیم یک کمان موسیقی است که تنها یک سیم ساده به دو سر آن متصل بوده&zwnj; است که با کشیدن و رها کردن سیم صدایی در کمان ایجاد می&zwnj;شده و این صدا به وسیله یک تقویت&zwnj;کننده صوت که به آن متصل بوده تقویت می&zwnj;شد. ازآنجاکه این سیم تنها یک صدای ساده ایجاد می&zwnj;کرده برای داشتن چندین صدا ابتدا یک سیم دیگر و سپس چندین سیم به اندازه&zwnj;های کوتاه&zwnj;تر به کمان بسته شده و از این طریق چندین صدا تولید گردیده&zwnj; است. ازدیاد این سیم&zwnj;ها و افزوده شدن یک جعبه تشدید صوت منجر به اختراع چنگ کمانی گردید. سپس&zwnj; سازی متشکل از مجموعه&zwnj;ای از سیم&zwnj;ها به نام لیر ظهور کرد که در آن سیم&zwnj;هایی به طول مساوی کار گذاشته شده بود. یونانی&zwnj;ها دو نوع لیر داشتند، یکی به نام لیرا و دیگری به نام کیتارا؛ کیتارا به وسیله رومی&zwnj;ها تغییرشکل یافت؛ نام گیتار نیز از همین کلمه گرفته شده&zwnj;است. بعدها رومی&zwnj;ها برای نخستین بار سازهایی چون سیتارا، پاندورا و فیدیکولا را نواختند و از این راه آلات کوردوفون در تمام اروپا رواج یافت؛ در واقع نخستین گیتارهای واقعی در آغاز دوره رنسانس به ظهور رسید؛ این گیتارها به دلیل داشتن بدنه&zwnj;ای باریک و شکلی مدور متمایز بودند. به تدریج در صده&zwnj;های چهارده و پانزده پسوندهای موریسکا و لاتینا حذف شد و در سراسر اروپا آلات موسیقی خانواده گیتار با اسم&zwnj;هایی از قبیل: گیتارا، گیترنه، گیترن (سازی سیمی مفتولی و منسوخ شده) شبیه به گیتار که به زبان فرانسوی گیترنه و به زبان اسپانیایی گیتارا گفته می&zwnj;شد و شیتارا معین شدند. در همان زمان گروه زیادی از سازهای خانواده کوردوفون، با اسم&zwnj;هایی از قبیل: ویهوئلا در اسپانیا و ویولا در ایتالیا خوانده می&zwnj;شدند، که بعضی از این سازها با آرشه، بعضی با مضراب و بعضی دیگر هم با انگشت نواخته می&zwnj;شدند. بعدها از ویهوئلای انگشتی نوعی گیتار به وجود می&zwnj;آید. درطی قرن&zwnj;های چهارده و پانزده در شکل گیتار و ویهوئلای انگشتی تغییرات قابل توجه&zwnj;ای به وجود می&zwnj;آید، به آرامی در پهلوهای آن&zwnj;ها فرورفتگی ایجاد می&zwnj;شود و در قرن شانزده هر دو ساز آشکارا شبیه گیتار می&zwnj;شوند. در قرن شانزده این دو ساز در اسپانیا بسیار رایج بودند و نوازندگی با انگشت به حدی عمومیت پیدا کرد که پسوند انگشت در این کشور به کلی از اسم این سازها حذف شد.</p>

آموزش ساز گیتار در آموزشگاه موسیقی نوای شهر آشوب در کنار اساتید حرفه ای و با تجربه.

همه چیز راجع به ساز گیتار

گیتار

آهو نورمند

<h2 dir="rtl">معرفی ساز پیانو</h2>
<p dir="rtl">پیانو یکی از خوش صداترین سازها است. این ساز پرکاربرد در صنعت موسیقی حدود سال هزار و هفتصد میلادی در ایتالیا اختراع شد. اسکلت ظاهری این ساز از یک جعبه چوبی بزرگ ساخته شده که درون آن: سیم، چکش، صفحه صدا و خرک&zwnj;ها وجود دارد. با فشار دادن کلاویه&zwnj;های صفحه کلید می&zwnj;توان صدای پیانو را شنید. ساز پیانو 3 پدال قدرتمند برای کنترل صدا و طولانی کردن نت دارد. با استفاده از این سه پدال می&zwnj;توانید کنترل صدای ساز را در اختیار بگیرید و سبک های متنوع مانند: کلاسیک، پاپ و راک را بنوازید. استفاده از این ساز محدودیت سنی ندارد و تمام افراد می&zwnj;توانند این ساز مادر را آموزش ببینند و از نواختن آن لذت ببرند.</p>
<h2 dir="rtl">تاریخچه</h2>
<p dir="rtl">ظاهر پیانوهای اولیه شبیه به ساز قدیمی؛ هارپسیکورد بود. هارپسیکورد سیستم صوتی قوی با شدت گوناگون نداشت. فردی بنام بارتولومئو کریستوفوری که نوازنده هارپسیکورد بود، در سال هزار و هفتصد میلادی در ایتالیا پیانو را اختراع کرد. پیانو ساخته شده توسط این نوازنده با استعداد مورد استقبال افراد زیادی قرار گرفت و به صنعت موسیقی در آن زمان رونق قابل توجهی داد. پیانوی ساخته شده در ابتدا؛ پیانو فورته نام داشت. پیانو فورته با گذشت زمان دچار تحول شد و با تغییرات اساسی به شکل پیانو امروزی تبدیل شد.</p>
<h2 dir="rtl">طراحی و ساخت پیانو</h2>
<p dir="rtl">پیانو از یک جعبه چوبی نسبتا بزرگ و سنگین ساخته شده است. درون این جعبه خوش صدا؛ سیم به همراه چکش، صفحه صدا و خرک وجود دارد. نواختن پیانو با ضربه زدن به صفحه کلید شروع می&zwnj;شود.</p>
<h2 dir="rtl">&nbsp;تجهیزات و لوازم جانبی</h2>
<ul>
<li dir="rtl">صفحه کیبورد</li>
<li dir="rtl">دسته کلید</li>
<li dir="rtl">پدال&zwnj;های پیانو</li>
<li dir="rtl">صندلی</li>
</ul>
<h2 dir="rtl">صدا و خصوصیات پیانو</h2>
<p dir="rtl">پیانو را به عنوان ساز چند صدایی می&zwnj;شناسیم. با استفاده از پیانو می&zwnj;توان صداهای متفاوت از نرم و لطیف تا قوی و محکم تولید کرد. همین ویژگی باعث شده تا از آن در گروه سازهای کلاسیک و پاپ استفاده کرد.</p>
<h2 dir="rtl">&nbsp;پیانو مناسب چه کسانی است؟</h2>
<p dir="rtl">یادگیری پیانو محدودیت سنی ندارد و تمام افراد می&zwnj;توانند با تکرار و تمرین در کنار استاد ماهر این ساز خوش صدا را آموزش ببینند. برای شروع می&zwnj;توانید از پیانو الکتریکی یا کیبورد استفاده کنید و بعد به سراغ پیانو بروید.</p>
<h2 dir="rtl">&nbsp;یادگیری پیانو در شهر آشوب</h2>
<p dir="rtl">در شهر آشوب بعد از مشاوره گرفتن و تعیین سطح شما به استادان حرفه&zwnj;ای و کاربلند ارجاع داده می&zwnj;شوید. بعد از ثبت نام و انتخاب استاد می&zwnj;توانید این ساز خوش صدا را یاد بگیرید. برای شروع به قسمت <a href="https://shahrashoobonline.com/Account/OnlineRegister" target="_blank" rel="noopener">ثبت نام </a>مراجعه کنید.</p>

آشنایی با ساز پیانو، تاریخچه، انواع پیانو و روش‌های یادگیری آن در شهر آشوب. اگر به دنبال اطلاعاتی درباره کلاس پیانو و شیوه‌های یادگیری این ساز هستید، در این صفحه جزئیات کاملی را خواهید یافت.

آموزش پیانو از مبتدی تا پیشرفته در آموزشگاه موسیقی نوای شهر آشوب. کلاس‌های حضوری و آنلاین، ویژه کودکان و بزرگسالان، زیر نظر اساتید حرفه‌ای. یادگیری پیانو را همین امروز شروع کنید.

همه چیز راجع به انواع پیانو

آموزش پیانو از مبتدی تا پیشرفته در شهر آشوب

پیانو

زهرا واقف

<p><span data-sheets-root="1" data-sheets-value="{&quot;1&quot;:2,&quot;2&quot;:&quot;گروه کر یکی از انواع گروه&zwnj;های موسیقایی است. گروه کر کر متشکل است از چندین خواننده در محدوده&zwnj;های صوتی متفاوت. \nمحدوده صوتی بانوان به صورت کلی به سه دسته سوپرانو (زیرترین بخش صدایی)، متسوسوپرانو (بم&zwnj;تر از سوپرانو و زیرتر آلتو) و آلتو (محدوده صوتی بم برای بانوان) تقسیم میشود. \nمحدوده صوتی مردان به صورت کلی به سه دسته تنور (محدوده صوتی زیر برای مردان)، باریتون (بم&zwnj;تر از تنور و زیرتر از باس) و باس (محدوده صوتی بم برای مردان) تقسیم میشود.\nدر این کلاس&zwnj; هنرجویان بعد از قبولی در آزمون ورودی و تعیین گروه صوتی توسط مدرس، در کنار هم قطعات مشخص شده را همخوانی میکنند. \nعلاوه بر این در جهت تقویت دانش موسیقایی هنرجویان و تاثیر آن در خوانندگی، هنرجویان در کلاس&zwnj;های سلفژ و تئوری شرکت هم میکنند.\nبازه سنی گروه کر کودک بین 8 تا 12 سال است.&quot;}" data-sheets-userformat="{&quot;2&quot;:8957,&quot;3&quot;:{&quot;1&quot;:0},&quot;5&quot;:{&quot;1&quot;:[{&quot;1&quot;:2,&quot;2&quot;:0,&quot;5&quot;:{&quot;1&quot;:2,&quot;2&quot;:0}},{&quot;1&quot;:0,&quot;2&quot;:0,&quot;3&quot;:3},{&quot;1&quot;:1,&quot;2&quot;:0,&quot;4&quot;:1}]},&quot;6&quot;:{&quot;1&quot;:[{&quot;1&quot;:2,&quot;2&quot;:0,&quot;5&quot;:{&quot;1&quot;:2,&quot;2&quot;:0}},{&quot;1&quot;:0,&quot;2&quot;:0,&quot;3&quot;:3},{&quot;1&quot;:1,&quot;2&quot;:0,&quot;4&quot;:1}]},&quot;7&quot;:{&quot;1&quot;:[{&quot;1&quot;:2,&quot;2&quot;:0,&quot;5&quot;:{&quot;1&quot;:2,&quot;2&quot;:0}},{&quot;1&quot;:0,&quot;2&quot;:0,&quot;3&quot;:3},{&quot;1&quot;:1,&quot;2&quot;:0,&quot;4&quot;:1}]},&quot;8&quot;:{&quot;1&quot;:[{&quot;1&quot;:2,&quot;2&quot;:0,&quot;5&quot;:{&quot;1&quot;:2,&quot;2&quot;:0}},{&quot;1&quot;:0,&quot;2&quot;:0,&quot;3&quot;:3},{&quot;1&quot;:1,&quot;2&quot;:0,&quot;4&quot;:1}]},&quot;9&quot;:2,&quot;10&quot;:1,&quot;12&quot;:1,&quot;16&quot;:14}">گروه کر یکی از انواع گروه&zwnj;های موسیقایی است. گروه کر کر متشکل است از چندین خواننده در محدوده&zwnj;های صوتی متفاوت.محدوده صوتی بانوان به صورت کلی به سه دسته سوپرانو (زیرترین بخش صدایی)، متسوسوپرانو (بم&zwnj;تر از سوپرانو و زیرتر آلتو) و آلتو (محدوده صوتی بم برای بانوان) تقسیم می شود. محدوده صوتی مردان به صورت کلی به سه دسته تنور (محدوده صوتی زیر برای مردان)، باریتون (بم&zwnj;تر از تنور و زیرتر از باس) و باس (محدوده صوتی بم برای مردان) تقسیم می شود.&nbsp;در این کلاس&zwnj; هنرجویان بعد از قبولی در آزمون ورودی و تعیین گروه صوتی توسط مدرس، در کنار هم قطعات مشخص شده را همخوانی می کنند. علاوه بر این در جهت تقویت دانش موسیقایی هنرجویان و تاثیر آن در خوانندگی، هنرجویان در کلاس&zwnj;های سلفژ و تئوری شرکت هم می کنند.بازه سنی گروه کر کودک بین 8 تا 12 سال است.</span></p>

با شرکت در کلاس های گروه کر مخصوص کودکان، مهارت کودک شما در اجراهای گروهی تقویت می شود.

برگزاری کلاس کر کودکان

برگزاری کلاس گروهی کر کودکان

گروه کر کودکان

مرجان علی

<h3>ساختمان درامز</h3>
<p><strong>یک درام ست استاندارد </strong>(برای یک نوازندهٔ راست دست)، طبق همان چینشی که در موسیقی&zwnj;های عامه&zwnj;پسند مورد استفاده قرار می&zwnj;گیرد، دارای اجزای زیر است:<br><strong>یک طبل کوچک </strong>(به انگلیسی: Snare Drum) که برروی یک پایه و در میان زانوهای نوازنده قرار می&zwnj;گیرد و توسط چوبک طبل نواخته می&zwnj;شود.<br><strong>یک طبل بزرگ </strong>(به انگلیسی: Bass Drum) که توسط یک پدال و با پای راست نواخته می&zwnj;شود.<br><strong>یک یا چند تام-تام</strong> که توسط چوبک طبل یا فرچهٔ مخصوص درام&zwnj;ست نواخته می&zwnj;شود. (اغلب درام ست دارای سه تام-تام است)<br><strong>یک سنج های-هت</strong> (دو سنج که برروی یک پایه و روی همدیگر نصب شده&zwnj;اند)، که توسط چوبک نواخته شده و از طریق پدال مربوطه از هم باز و بسته می&zwnj;شود. حرکت باز و بسته نمودن های-هت نیز موجب ایجاد صدا می&zwnj;شود و در نواختن موسیقی مورد استفاده قرار می&zwnj;گیرد.<br><strong>یک یا چند سنج </strong>که برروی پایه&zwnj;های نصب شده&zwnj;اند و به وسیلهٔ چوبک نواخته می&zwnj;شوند.</p>
<h3><br>نوازندگی و اجرا درامز</h3>
<p>نوازندگی درام&zwnj;ست، چه به عنوان بخشی از ساختار ریتمیک یک آهنگ و چه در قالب یک تکنوازی دارای دو بخش اصلی است:<br>جریان اصلی که حس&zwnj; و حال یک اثر را از لحاظ ریتمیک تعیین می&zwnj;کند و چارچوبی برای شکل&zwnj;گیری ساختارهای ریتمیک مختلف در یک اثر ایجاد می&zwnj;کند. پاساژ درام و دیگر تزئینات موسیقایی که موجب ایجاد تنوع و افزودن حس تازگی به ریتم پرکاشن می&zwnj;گردد.</p>
<h3>درام فیل&nbsp;</h3>
<p>خروجی از یک ساختار ریتمیک تکراری در یک آهنگ است. درام فیل به منظور &laquo;پرکردن&raquo; فاصله&zwnj;ی میان انتهای یک بخش از آهنگ تا بخش بعدی است. درام فیل&zwnj;ها از نمونه&zwnj;هایی کوتاه و ساده متشکل از چند ضرب تام_تام یا طبل کوچک، تا ریتم&zwnj;هایی متمایز برروی سنج های_هت متنوع هستند. درام فیل&zwnj;های در برخی موارد به تکنوازی&zwnj;هایی کوتاه از درام&zwnj;ست تبدیل می&zwnj;شوند. گذر از تأثیر درام&zwnj;فیل در افزودن زینت و تنوع به قطعات موسیقی، این جملات موسیقایی نقش بسزایی را در آماده&zwnj;سازی شنونده برای تغییرات قابل ملاحظه در ساختار موسیقی ایفا می&zwnj;کند. نوعی از درام فیل (به انگلیسی معروف به Vocal Cue) جمله&zwnj;ای کوتاه است که پیش از شروع صدای خواننده اجرا می&zwnj;شود. همچنین درام فیل پایانی با نواختن سنج کرَش برروی اولین ضرب، اغلب به ترجیع بند یا بخش جدید آهنگ منتهی به می&zwnj;شود.</p>
<h3><br>تاریخچه درامز</h3>
<p>پیش از شکل&zwnj;گیری درام&zwnj;ست، طبل&zwnj;ها و سنج&zwnj;ها در ترکیب موسیقی نظامی و ارکسترال به صورت جداگانه توسط پرکاشنیست&zwnj;های مختلف نواخته می&zwnj;شد. در دههٔ ۱۸۴۰ میلادی، نوازندگان پرکاشن شروع به آزمون و خطا در&nbsp;استفاده از پدال به منظور نواختن بیش از یک ساز در آن واحد نمودند. اما این ابزار تا حدود ۷۵ سال پس از اولین استفاده به تولید انبوه نرسید. در دههٔ ۱۸۶۰ نوازندگان شروع به ترکیب طبل&zwnj;های مختلف در قالب یک درام&zwnj;ست نمودند.</p>
<p><strong>دابل-درامینگ</strong> (به انگلیسی: Double Drumming) به گونه&zwnj;ای ساخت و پرداخت شده بود که نوازنده را قادر به نواختن طبل با چوبک، و سنج&zwnj;ها با کوبش پا می&zwnj;نمود. با این رویکرد، طبل بزرگ معمولاً بر ضرب&zwnj;های &nbsp;۱ و ۳ (در ضربآهنگ ۴/۴) نواخته می&zwnj;شد. با اینکه این سبک از اجرای سازهای کوبه&zwnj;ای در ابتدا برای رژه&zwnj;های نظامی طراحی شده بود، رویکرد سادهٔ آن موجب تولد موسیقی رگتایم گردید.</p>

آموزش ساز درامز در کنار اساتید با تجربه در آموزشگاه موسیقی نوای شهر آشوب.

آموزش ساز درامز و نکات مهمی که باید بدانید

آموزش درامز

درامز

فرید فرزیان پور

<h2>همه چیز راجع به ساز سنتور</h2>
<p>سنتور، سازی زهی و اصیل ایرانی، با صدایی دلنشین و ظریف، از دیرباز در موسیقی سنتی ایران جایگاهی ویژه داشته است. این ساز کهن، با قدمتی چند هزار ساله، روایت&zwnj;گر نغمه&zwnj;های ایرانی و نمادی از فرهنگ و هنر این سرزمین است. بنابراین در فرهنگ ایران نسبت به آموزش ساز سنتور نگرش خوبی وجود دارد و شرکت در کلاس سنتور از استقبال خوبی برخوردار است.</p>
<p>ریشه&zwnj;های سنتور را می&zwnj;توان در بین&zwnj;النهرین باستان جستجو کرد. این ساز در دوران باستان، با نام&zwnj;های مختلفی مانند کنگره و سنتوری شناخته می&zwnj;شد و در موسیقی اقوام مختلفی از جمله سومریان، بابلی&zwnj;ها، آشوری&zwnj;ها و مصریان باستان رایج بود. در دوران اسلامی، سنتور به عنوان یکی از محبوب&zwnj;ترین سازهای زهی در میان مسلمانان شناخته می&zwnj;شد و نوازندگان سنتور برجسته&zwnj;ای در این دوره ظهور کردند. در دوران صفویه، سنتور جایگاه ویژه&zwnj;ای در موسیقی دربار پیدا کرد و به عنوان یکی از سازهای اصلی در ارکسترهای دربار به کار می&zwnj;رفت. در دوران قاجار، سنتور به موسیقی عامیانه نیز راه پیدا کرد و در تعزیه، قهوه&zwnj;خانه&zwnj;ها و مجالس مختلف رواج یافت. در دوران معاصر، سنتور همچنان جایگاه خود را در موسیقی سنتی ایران حفظ کرده است و نوازندگان سنتور برجسته&zwnj;ای در سراسر ایران فعالیت می&zwnj;کنند.</p>
<h3>ساختار فیزیکی ساز سنتور</h3>
<div>کسانی که سنتور می&zwnj;نوازند و یا آموزش ساز سنتور را بر عهده دارند می&zwnj;دانند که این ساز از دو بخش اصلی تشکیل شده است:</div>
<div><strong>جعبه:</strong> جعبه سنتور از جنس چوب ساخته می&zwnj;شود و وظیفه آن تولید رزونانس صدا است.</div>
<div><strong>صفحه</strong>: صفحه سنتور از جنس چوب ساخته می&zwnj;شود و سیم&zwnj;ها از روی آن عبور می&zwnj;کنند. سیم&zwnj;های سنتور از جنس فلز یا روده حیوان ساخته می&zwnj;شوند. سنتور دارای 72 سیم است که در 4 ردیف 18 تایی به نام خرک چیده شده&zwnj;اند. نوازنده با استفاده از مضراب&zwnj;های مخصوص به نام گلپایه به سیم&zwnj;ها ضربه می&zwnj;زند و صداهای مختلفی از آن استخراج می&zwnj;کند.</div>
<div>&nbsp;</div>
<h2>تکنیک&zwnj;های نواختن ساز سنتور</h2>
<div>اگر در نظر دارید تا دوره آموزش ساز سنتور را بگذرانید، باید بدانید که سنتور را می&zwnj;توان به صورت نشسته یا ایستاده نواخت. نوازنده با انگشتان خود مضراب&zwnj;ها را به سیم&zwnj;ها می&zwnj;زند و صداهای مختلفی از آن استخراج می&zwnj;کنند.</div>
<div>تکنیک&zwnj;های مختلفی برای نواختن این ساز وجود دارد که در کلاس سنتور هم مورد اشاره قرار می&lrm;&zwnj;گیرند؛ از جمله:</div>
<div><strong>ریزش:</strong> نواختن نت&zwnj;ها به صورت متوالی</div>
<div><strong>آرپژ:</strong> نواختن نت&zwnj;های یک آکورد به صورت جداگانه</div>
<div><strong>گلیساندو</strong>: کشیدن انگشتان روی سیم&zwnj;ها برای ایجاد لغزش</div>
<div><strong>مُورِس:</strong> نواختن نت&zwnj;های کوتاه و سریع</div>
<div><strong>ترِمولو:</strong> لرزاندن سریع مضراب&zwnj;ها برای ایجاد لرزش در صدا</div>
<div>یکی از مهمترین اصول آموزش سنتور اطلاع از تکنیک&zwnj;های نواختن این ساز است.</div>
<div>&nbsp;</div>
<h2>نقش ساز سنتور در موسیقی ایرانی</h2>
<p>سنتور در انواع مختلف موسیقی ایرانی، از جمله موسیقی سنتی، فولکلور، کلاسیک و حتی پاپ، به کار می&zwnj;رود.&nbsp;این ساز نقش مهمی در ایجاد ملودی و هارمونی در موسیقی دارد و به نوازندگان دیگر کمک می&zwnj;کند تا بهتر بنوازند.&nbsp;سنتور در بسیاری از مقام&zwnj;های موسیقی سنتی ایران به کار می&zwnj;رود و نوازندگان سنتور باید با این مقام&zwnj;ها آشنا باشند. شاید بتوان گفت که یکی از نکات مهم که در کلاس ساز سنتور به هنرجو آموزش داده می&zwnj;شود، آموزش این مقام&zwnj;ها هستند.&nbsp;</p>
<p>در طول تاریخ، نوازندگان سنتور برجسته&zwnj;ای در ایران ظهور کرده&zwnj;اند و برخی از آنها در عرصه آموزش ساز سنتور هم فعال بوده&zwnj;اند؛ از جمله نوازندگان مشهور سنتور می&zwnj;توان به حسین ملک، منصور صارمی، جلیل شهناز، فرامرز پایور و علیزاده چنگیزی اشاره کرد.</p>
<h2>آموزش ساز سنتور</h2>
<div>در مسیر یادگیری ساز سنتور مراحلی وجود دارد که باید به طور گام به گام طی کنید تا به تسلط بر این ساز اصیل ایرانی دست پیدا کنید؛ پیش از اشاره به این مراحل باید گفت که آموزش این ساز به دو صورت زیر است:</div>
<div><strong>آموزش ساز سنتور حضوری</strong></div>
<div><strong>آموزش ساز سنتور آنلاین</strong></div>
<div>بسته به شرایط هنرجو بایستی در یکی از این کلاس&zwnj;ها شرکت کرده تا هدف یادگیری به خوبی محقق شود. در ادامه به مراحل آموزش این ساز اشاره می&zwnj;شود.</div>
<p>&nbsp;</p>
<h3>انتخاب آموزشگاه موسیقی معتبر و با سابقه</h3>
<p>اولین قدم برای یادگیری ساز سنتور، انتخاب یک موسسه آموزشی با سابقه و معتبر است. آموزشگاه موسیقی نوای شهر آشوب یک آموزشگاه معتبر در زمینه آموزش انواع ساز است. شهر آشوب چندین سال است که هنر موسیقی را در قالب&zwnj;های مختلف زیر نظر اساتید حرفه&zwnj;ای به هنرجویان آموزش می&zwnj;دهد. اگر به یادگیری سنتور علاقه دارید و دوست دارید نواختن این ساز سنتی خوش صدا را آموزش ببینید، پیشنهاد می&zwnj;کنیم در کلاس آموزش سنتور شهر آشوب شرکت کنید.</p>
<h3>تهیه ساز</h3>
<p>پس از انتخاب آموزشگاه، باید اقدام به تهیه یک سنتور مناسب کنید. سنتورهای مختلفی در بازار وجود دارند، از سنتورهای ارزان&zwnj;قیمت گرفته تا سنتورهای حرفه&zwnj;ای و گران&zwnj;قیمت. با توجه به بودجه و سطح خود، سنتوری را انتخاب کنید که کیفیت مطلوبی داشته باشد و برای یادگیری مناسب باشد. برای دریافت مشاوره و یک انتخاب هوشمندانه می&zwnj;توانید از فروشگاه نوای شهر آشوب راهنمایی بگیرید.</p>
<h3>یادگیری مبانی</h3>
<p>در ابتدای آموزش ساز سنتور، باید با مبانی اولیه این ساز آشنا شوید. این مبانی شامل شناخت اجزای سنتور، نحوه کوک کردن، نحوه قرار گرفتن دست&zwnj;ها روی سنتور و مضراب&zwnj;گیری است.</p>
<h3>تمرین گام&zwnj;ها و آوازها</h3>
<p>پس از یادگیری مبانی، باید تمرین گام&zwnj;ها و آوازهای مختلف را شروع کنید. گام&zwnj;ها و آوازها پایه و اساس موسیقی سنتی ایرانی هستند و تسلط بر آنها برای نوازندگی سنتور ضروری است.</p>
<h3>یادگیری قطعات ساده</h3>
<p>پس از تمرین گام&zwnj;ها و آوازها، می&zwnj;توانید شروع به یادگیری قطعات ساده کنید. در ابتدا قطعاتی را انتخاب کنید که ساده باشند و برای شما چالش&zwnj;برانگیز نباشند.</p>
<h3>تمرین مداوم</h3>
<p>مهم&zwnj;ترین کلید یادگیری هر سازی، تمرین مداوم و منظم است. سعی کنید هر روز، حتی برای مدت زمان کوتاه، به تمرین سنتور بپردازید.</p>
<h3>صبر و حوصله</h3>
<p>یادگیری سنتور به صبر و حوصله نیاز دارد. انتظار نداشته باشید که بتوانید در کوتاه&zwnj;مدت به تسلط کامل بر این ساز برسید. با تمرین مستمر و منظم، به تدریج مهارت خود را در نواختن سنتور ارتقا خواهید داد.</p>
<h3>گوش دادن به موسیقی</h3>
<p>به موسیقی سنتی ایرانی، به خصوص به نوازندگی سنتور نوازندگان مشهور، گوش فرا دهید. این کار به شما در درک بهتر ریتم و تکنیک&zwnj;های نواختن سنتور کمک می&zwnj;کند.</p>
<h3>شرکت در کلاس&zwnj;های گروهی</h3>
<p>اگر می&zwnj;خواهید از آموزش ساز سنتور تجربه&zwnj;ای شیرین داشته باشید، شرکت در کلاس&zwnj;های گروهی این ساز می&zwnj;تواند تجربه یادگیری لذت&zwnj;بخش&zwnj;تر و پربارتری را برای شما رقم بزند. در این کلاس&zwnj;ها می&zwnj;توانید با دیگر هنرجویان تعامل داشته باشید و از تجربیات یکدیگر بیاموزید.</p>

سنتور، سازی زهی و اصیل ایرانی، با صدایی دلنشین و ظریف، از دیرباز در موسیقی سنتی ایران جایگاهی ویژه داشته است. شما می توانید این ساز را به صورت آنلاین و حضوری در آموزشگاه نوای شهر آشوب آموزش ببینید.

سنتور را در شهر آشوب زیر نظر استادان حرفه ای و با تجربه آموزش ببینید.

با ساز سنتور کامل آشنا شوید

آموزش سنتور

سنتور

کیارش داوودی

کونگا

کنگا

محسن خاش

<p>آواز کلاسیک به مفهومی شامل اپرا می شود. اپرا یک از فرم های مهم موسیقی آوازی غرب است که اجرایی نمایشی (همراه با طراحی صحنه و لباس) دارد و در آ&laquo; مجموعه ای متشکل از تک خوان ها(سولیست)، گروه کر و یک ارکستر به ایفای نقش می پردازند. اپرا اثری طولانی است و مانند نمایشنامه از پند پرده یا پندین صحنه تشکیل می شود. جازبه ی اصلی این نوع موسیقی به دلیل وجود تک خوانی هایی به نام ((آریا)) است که کشمکش های احساسی را بیان می کنند. تک خوان های اپرا علاوه بر آریا، به صورت چند نفری نیز به اجرای قطات آوازی می پردازند.در اپرای مدرن، نقش ازکستر و صحنه پردازی تا حدودی کم رنگ تر شده است و قطعات برای تک خوان ها (سولیست) به همراهی یک پیانو، یک گیتار یا سازهایی این گونه نوشته می شود. حتی در اپرای مدرن قطعاتی برای آواز تک خوان بدون همراهی ساز و یا شاید به همراهی سازهای الکترونیک نیز نوشته شود.</p>
<p>آواز کلاسیک پیشینه ای به اندازه ی کل تاریخ موسیقی غربی دارد و یک از جذاب ترین و جدی ترین روش های یادگیری موسیقی است. &nbsp;هر هنرجو و موسیقی دانی که علاقه به آواز کلاسیک داشته باشد می تواند از این دوره استفاده کند.بهتر است در کنار این دوره، کلاس های سلفژ گذرانده شود. &nbsp; &nbsp;</p>
<p>&nbsp;</p>

آواز و صداسازی کلاسیک

<p>&nbsp;با این حال هنرمندان این سبک در سبک های راک، هیپ هاپ، دنس، ریتم اند بلوز، R &amp;B و کانتری هم می توانند فعالیت داشته باشند و این باعث می شود که تبدیل به سبکی انعطاف پذیر شود. عبارت ((موسیقی پاپ)) همچنین می تواند به یک زیر سبک (خاص) درون پاپ اشاره داشته باشد مانند سافت راک و پاپ/راک.پاپ معمولا موسیقی ای تعریف می شود که به شکل تجاری تهیه می شود یا هدف تولید آن سود مالی است. بنا به تعریف سایمون فریت، منتقد موسیقی و جامعه شناس متخصص موسیقی مردم پسند، موسیقی پاپ بیشتر به عنوان یک صنعت شناخته می شود نه هنر. البته این موسیقی را می توان در حیطه بازار، ایدئولوژی، تولید و زیبایی شناسی هم معنا کرد. درواقع، پاپ طوری طراحی شده که برای همه جالب باشد و از هیچ جای خاصی نیامده و قرار هم نیست سلیقه خاصی را اعمال کند.</p>
<p>فراگیری آواز پاپ مختص افرادی است که علاقه مندند آوازهای خواننده های مورد علاقه ی خود را بیاموزند و آن ها را اجرا کنند و هم چنین با تیوری موسیقی نیز آَشنا شوند. هر هنرجو و موسیقی دانی که علاقه به آواز پاپ داشته باشد می تواند از این دوره استفاده کند. بهتر است در کنار این دوره، کلاس های سلفژ گذرانده شود. &nbsp; &nbsp;</p>

آواز و صداسازی پاپ

نغمه حسینی

<h3>ساختمان فلوت</h3>
<p>طول فلوت تقریبا شصت و شش سانتی&zwnj;متر و قطر آن دو و نیم سانتی&zwnj;متر است. فلوت عموما از چوب یا فلز سفید ساخته می&zwnj;شود و گاه نیز از فلزاتی مانند طلا یا نقره نیز در ساخت آن استفاده می&zwnj;کنند. فلوت یک لوله است که از سه قسمت تشکیل شده&zwnj;است: سر (محل دمیدن نوازنده برروی این قسمت قرار دارد که یک سر آن نیز مسدود است). بدنه (این قسمت طول نسبتا زیادی دارد که سوراخ&zwnj;هایی روی آن ایجاد شده&zwnj;اند و این سوراخ&zwnj;ها با سوراخ&zwnj;گیر پوشانده شده&zwnj;اند). پایه (این قسمت بعدها به فلوت اضافه شده است و دو نیم پرده به وصعت آن اضافه می&zwnj;کند).</p>
<h3>نوازندگی و اجرا فلوت</h3>
<p>فلوت به دلیل گستره&zwnj;ی صدایی بسیار زیری که دارد در کلید سل نوشته می&zwnj;شود. نحوه&zwnj;ی تولید تن&zwnj;ها در فلوت معمولا با تکیه و حرکت زبان است. فلوت برای اجرا احتیاج زیادی به نفس دارد، بنابراین سکوت&zwnj;های زیادی را در اجرا می&zwnj;طلبد. ساز فلوت با ملودی&zwnj;های کشیده و طولانی و نیز پاساژهای سریع و دوان کاملا آشناست و صدایش به دلیل حالت سبک و زینتی&zwnj;ای که دارد در قسمت&zwnj;های مختلفی از فرم&zwnj;های موسیقی و آثار تزیینی بسیار زیباست. فلوت هم&zwnj;چنین انواع بسیار متفاوتی دارد. سازهایی مانند فلوت پیکولو، فلوت آلتو و فلوت باس.</p>
<h3>تاریخچه فلوت</h3>
<p>قدیمی&zwnj;ترین نوع ساز فلوت را می&zwnj;توان نی&zwnj;لبک نامید که هنگام دمیدن در آن، صدا از لبه&zwnj;ی انتهایی آن خارج می&zwnj;شود. اکنون فلوت را افقی نگه می&zwnj;دارند و از پهلو در آن می&zwnj;دمند. این ساز در حدود قرن دوازده میلادی از مشرق زمین به اروپا راه یافت و بیش&zwnj;تر در ارکستر&zwnj;های نظامی به کار می&zwnj;رفت و در اواسط قرن هفدهم میلادی به عنوان مهم&zwnj;ترین ساز ارکستر دربار و اپرا مورد استفاده قرار گرفت. اولین تغییر و تحول مهم در ساختمان فلوت توسط یک خانواده&zwnj;ی فرانسوی موسوم به هوتتره صورت گرفت. هم&zwnj;چنین عملکرد اساسی و برجسته&zwnj;ی تئوبالد بوهم در مونیخ، در سی سال اولیه&zwnj;ی قرن نوزدهم میلادی در این زمینه بسیار مهم بود. فبوت بوهم که از چوب یا فلز ساخته&zwnj;شده&zwnj;است با اندکی تغییر همان فلوتی&zwnj; است که امروزه در اکثر نقاط جهان مورد استفاده قرار می&zwnj;گیرد.</p>

آموزش ساز فلوت در آموزشگاه موسیقی نوای شهر آشوب به صورت حضوری و آنلاین در کنار اساتید ماهر و با تجریه.

نکات مهم برای آموزش ساز فلوت

آموزش ساز فلوت

فلوت

نیلوفر ابراهیمی

<h3>ساختمان ساز کوزه</h3>
<p>ساز کوزه از سفال یا سرامیک ساخته می&zwnj;شود و کاملا مانند آلت کوزه است، که تشکیل شده است از دهانه&zwnj;ی اصلی یا قسمت باریک بالایی آن که باز است و گاهی یک یا دو یا سه دهانه&zwnj;ی اضافی بر روی پهنای تحتانی آن برای تغییر نوع صدا، بم یا زیر کردن صدا و تغییر ارتعاش صدا آن&zwnj;ها را ایجاد می&zwnj;کنند."</p>
<h3>نوازندگی و اجرا ساز کوزه</h3>
<p>این ساز با شکل&zwnj;ها و شیوه&zwnj;های نواختن گوناگون در استان&zwnj;های هرمزگان، کرمان و سیستان و بلوچستان دیده می&zwnj;شود.امروزه کوزه&zwnj;های هرمزگان و سیستان بیشتر مورد استفاده قرار می&zwnj;گیرند. کوزه را هنگام نشستن روی زمین می&zwnj;نوازند.</p>
<h3>تاریخچه ساز کوزه</h3>
<p>در هرمزگان کوزه را با نام جله می&zwnj;شناسند و نحوه نواختن آن با کوزه سیستان متفاوت است. کوزه سیستانی دارای روش ساخت، پخت و همچنین خاک متفاوتی است و معمولاً آن را در کنار سینی گذاشته و می&zwnj;نوازند. بر خلاف تصور، کوزه با وجود سادگی ساختمان دارای صدادهی و توانایی&zwnj;های بسیار بالایی در اجرای قطعات و ریتم&zwnj;های مختلف است که مورد توجه قرار نگرفته&zwnj; است و اکثر نوازندگان و آهنگسازان &nbsp;به صورت افکتیو از آن استفاده می&zwnj;کنند یا آن را به عنوان&zwnj;سازی مستقل نمی&zwnj;شناسند. ساز کوزه افزون بر این که خاستگاه ایرانی دارد ، دارای صدادهی بسیار نزدیکی با طبلا است و در سازبندی موسیقی ایرانی دارای رنگ جدید و خوبی نیز هست.</p>

آموزش ساز کوزه به صورت آنلاین و حضوری در آموزشگاه موسیقی نوای شهر آشوب.

ساز کوزه چیست و چگونه باید آن را نواخت ؟

آموزش ساز کوزه

ساز کوزه

<h3>ساختمان هنگ درام</h3>
<p>ساز هنگ از دو قسمت کاملاً جداگانه فلزی ساخته شده. قوس بالایی و پایینی. قوسِ بالایی که نت&zwnj;ها بر روی این قوس چیده شده و به آن &laquo;طرفِ دینگ&raquo; (Ding Side) گفته می&zwnj;شود. طرف دیگر قوس زیرین می&zwnj;باشد که دارای یک سوراخ بزرگ در مرکز آن است، این قسمت را گو (Gu Side) می&zwnj;نامند. نت اصلی ساز هنگ درام یا &laquo;دینگ&raquo;، پایین&zwnj;ترین نت از نظر اکتاو صدایی یا به عبارتی بم&zwnj;ترین صدا را تولید می&zwnj;کند؛ که معمولاً ارتباطی با ساختار گام یا همان Scale (ساختار نت&zwnj;ها) ندارد و دیده شده&zwnj; است که با مجموعه نت&zwnj;های ثابت برای دو ساز مختلف، دینگ با نت متفاوتی ساخته می&zwnj;شود. در روش نوشتاری نت&zwnj;ها، نت دینگ با یک علامت از باقی نت&zwnj;ها جدا می&zwnj;شود. مثلاً D / A C D E F G A این مثال نشان می&zwnj;دهد که، نت اصلی یا همان دینگ شامل نت D یا در فارسی &laquo;ر&raquo; RE می&zwnj;باشد.</p>
<h3><br>نوازندگی و اجرا هنگ درام</h3>
<p>برای نواختن این ساز می نشینند و آن را روی دو پا می&zwnj;گذارند و با انگشت&zwnj;های دست بر روی صفحه&zwnj;ی ساز ضربه می&zwnj;زنند.</p>
<p>&nbsp;</p>
<h3>تاریخچه هنگ درام</h3>
<p>گفته می&zwnj;شود قبل از ابداع ساز هنگ درام، سازهای دیگری به نام SteelPan با بدنه کاملاً فلزی و ساختار ابتدایی حدود ۱۷۰۰ میلادی در آفریقا و آمریکای جنوبی و بعد از آن از گالن&zwnj;های فلزی (گالن&zwnj;هایی با ظرفیت ۵۵ گالن) خالی ساخته شده که در جشن&zwnj;ها و مراسم طرفداران پر و پا قرصی داشته&zwnj;است و به نوازندگان آن &rdquo; پن ایست &rdquo; (Panists) گفته می&zwnj;شود.</p>

آموزش ساز هنگدرام در آموزشگاه موسیقی نوای شهر آشوب به صورت آنلاین و حضوری در کنار اساتید حرفه ای و با تجربه.

آموزش ساز هنگ درام آنلاین و حضوری در نوای شهر آشوب

آموزش هنگ درام

هنگ درام

<h3>ساختمان کاخون&nbsp;</h3>
<p>کاخن جعبه&zwnj;ای چوبی به شکل مکعب مستطیل ایستاده&zwnj; است که چهار طرف آن با تخته&zwnj;های چوبی به ضخامت (۱٫۳ تا ۱٫۹ سانتی&zwnj;متر) و سطح اصلی آن که تاپا (tapa) نام دارد با تخته سه&zwnj;لا ساخته شده&zwnj;است. در قسمت پشت کاخن (و گاهی اوقات در سمت چپ یا راست آن) حفره صدا(sound hole) قرار دارد. کاخن در اصل فقط جعبه&zwnj;ای چوبی بود اما در حال حاضر امکانات بیشتری بر روی آن قرار گرفته&zwnj; است. پایه&zwnj;های لاستیکی یا پلاستیکی و انواع فنرها و اِسنرها(snares) که برای ایجاد صدایی زنگدار در داخل و پشت تاپا نصب می&zwnj;شود.</p>
<h3>نوازندگی و اجرا کاخون&nbsp;</h3>
<p>نوازنده کاخن بر روی آن می&zwnj;نشیند و با ضربات کف دست و انگشتان که بر روی صفحه جلویی (تاپا) و صفحات کنار و بالای ساز می&zwnj;کوبد، صدا تولید می&zwnj;کند.</p>
<h3>تاریخچه کاخون&nbsp;</h3>
<p>کاخن که به زبان اسپانیایی به معنای جعبه است، قدمت زیادی ندارد و تاریخچه پیدایش آن کم است. در ابتدا کولی&zwnj;های اسپانیایی به همراه رقص و آواز و عضو جدا نشدنی موسیقی فلامنکو یعنی گیتار، بر روی جعبه&zwnj;های میوه ریتم اجرا می&zwnj;کردند که به مرور زمان حالت ساز گونه به خود گرفت و به کاخن امروزی تبدیل شد. کاخن از اواخر قرن هجدهم میلادی، توسط آفرو_پرویی&zwnj;ها (آفریقایی تبارهای پرو) مورد استفاده قرار می&zwnj;گرفت. بردگان غرب و مرکز آفریقا که به آمریکا آورده شدند، اصیل&zwnj;ترین وارثان کاخن هستند. در حال حاضر این ساز در سراسر قاره آمریکا، فیلیپین و اسپانیا رایج است. کاخن در دوران برده&zwnj;داری در کشور پرو توسعه یافت و تا سال ۱۸۵۰ به اوج محبوبیت رسید. در سال&zwnj;های پایانی قرن ۱۹ میلادی نوازندگان کاخن، تغییراتی در ساختار و صدادهی این ساز به وجود آوردند. پس از دوران برده داری کاخن در بین دیگر ساکنین آمریکای لاتین از جمله سفیدپوستان (نسل&zwnj;های بعدی استعمارگران اروپایی) نیز رواج پیدا کرد.</p>

آموزش ساز کاخن در آموزشگاه موسیقی نوای شهر آشوب با اساتید حرفه ای و با تجربه.

نکات مهمی که باید راجع به ساز کاخن بدانید

آموزش کاخن

کاخن

آیدین شفایی

نکات مهم برای آموزش ساز ترومبون که باید بدانید

آموزش ترومبون

ترومبون

یوفونیوم

افشار حشمتیان

<h3>ساختمان سه&zwnj;تار</h3>
<p>سه تار از قسمت های مختلفی تشکیل شده است. کاسه، گلابی شکل و از جنس چوب است و روی دهانه&zwnj;ی آن، صفحه&zwnj;ی چوبی قرار دارد. کاسه را گاه یک تکه و گاه از ترک های به هم متصل شده&zwnj;ی چوبی می&zwnj;سازند و به منظور زیبایی گاه با طرح هایی با صدف یا استخوان بر روی آن نصب می&zwnj;کنند. صفحه&zwnj;ی روی سه تار از جنس چوب است و معمولا سوراخ های کوچکی روی آن ایجاد می&zwnj;شود که برای خروج صدا مؤثر است. خرک از جنس چوب است و سطح زیرین مسطح آن بر روی صفحه قرار می&zwnj;گیرد. روی خرک شیارهای کم عمقی ایجاد می&zwnj;شود که سیم ها از روی آن عبور می&zwnj;کنند. دسته&zwnj;ی سه تار در مقایسه با کاسه ی آن باریک&zwnj;تر است و به صورت لوله&zwnj;ای توپر به از چوب ساخته می&zwnj;شود. روی دسته (که انگشت&zwnj;گذاری می شود) مسطح و پشت آن نیم&zwnj;دایره است و دستان ها در طول دسته بسته می&zwnj;شوند. دسته&zwnj;ی سه تار از یک طرف به کاسه و از طرف به سرپنجه متصل است. &nbsp;سرپنجه در ابتدای طول دسته و از جنس چوب است که چهار عدد گوشی، دو به دو در طرفین آن قرار گرفته اند. گاه داخل سرپنجه را به طرف بیرون خالی می کنند و سیم های تار بسته می شوند. گوشی&zwnj;ها از جنس چوب به صورت میخ سر پهن ساخته می&zwnj;شوند. انتهای گوشی که باریک&zwnj;تر است در قسمت توپر چوب سرپنجه فرو می&zwnj;رود و قسمت پهن گوشی که برای کوک کردن ساز با دست چپ استفاده می&zwnj;شود. دستان بندی سه تار درست مانند تار و جنس دستان ها از زه یا نخ نایلون است. سه&zwnj;تار نیز معمولا بیست و هشت دستان دارد که در گروه های چهارتایی و سه تایی بسته می&zwnj;شوند.</p>
<h3>نوازندگی و اجرا سه&zwnj;تار</h3>
<p>نوازندگان سه&zwnj;تار برای اجرای آن، در دو حالت نشسته روی زمین (چهار زانو) یا روی صندلی بدون دسته، کاسه&zwnj;ی ساز را به صورت مورب و بین انتهای ران و سمت راست شکم قرار می&zwnj;دهند، به طوری که صفحه&zwnj;ی ساز بر زمین عمود باشد. هر دو دست راست و چپ به صورت مشت نیمه باز روی ساز قرار می&zwnj;گیرند. سر انگشتان دست چپ روی پرده&zwnj;های (دستان&zwnj;های) دسته سه&zwnj;تار حرکت می&zwnj;کنند و با قرار دادن سیم در پشت پرده مورد نظر طول آزاد سیم را کوتاه یا بلند می&zwnj;کنند. انگشت&zwnj;گذاری دست چپ در قالب ده دستان&zwnj;ها انجام می&zwnj;گیرد که هر دستان شامل سه پرده روی سیم&zwnj;های اول، دوم و سوم است. دست راست روی صفحه ساز قرار می&zwnj;گیرد و ناخن انگشت اشارهٔ دست راست سیم&zwnj;ها را به کمک ضربه زدن به ارتعاش در می&zwnj;آورد. برای نوازندگی سه تار از انگشتان اشاره، میانی، حلقه و در بعضی موارد انگشت کوچک دست چپ استفاده می&zwnj;شوند. همچنین استفاده از انگشت شست برای پرده&zwnj;گیری روی سیم بم نیز کاربرد دارد. از نوازندگان به نام سه تار می توان از میرزا عبدالله، درویش خان، ابوالحسن صبا، جلال ذوالفنون، حسین علیزاده، داریوش طلایی، داریوش پیرنیاکان، مسعود شعاری و کیهان کلهر نام برد.</p>
<h3>تاریخچه سه&zwnj;تار</h3>
<p>سه&zwnj;تار از خانواده&zwnj;ی تنبور است اما امروزه از نگاه روش نواختن و شکل دسته و تکنیک&zwnj;ها بسیار به تار نزدیک است. سه&zwnj;تار در گذشته سه سیم (تار) داشته و اکنون چهار سیم دارد که سیم سوم و چهارم آن نزدیک به هم قرار دارند و هم&zwnj;زمان نواخته می&zwnj;شوند و مجموعهٔ آن دو را معمولاً سیم &laquo;بم&raquo; می&zwnj;نامند. با گذشت زمان کسانی چون ابونصر فارابی، ابوعلی سینا، صفی الدین ارموی و از متأخران ابوالحسن خان صبا لزوم افزایش یک سیم دیگر به این ساز را درک کرده و سه&zwnj;تارهای امروزی دارای چهار سیم هستند. این سیم از نظر تاریخی چهارمین سیمی&zwnj;است که روی ساز قرار گرفته، ولی در ترتیب قرارگیری سیم&zwnj;ها از پایین به بالا سیم سوم است. سیم سوم سه تار به سیم مشتاق معروف است و به روایتی از ابوالحسن صبا این سیم را نخستین بار درویشی به نام مشتاق علی شاه به این ساز افزوده&zwnj; است. صدای این ساز برای نخستین بار در سال ۱۳۰۶ با اجرای پروانه ضبط شد.</p>

آموزش ساز سه تار در آموزشگاه موسیقی نوای شهر آشوب در کنار اساتید حرفه ای و با تجربه.

آموزش ساز سه تار در آموزشگاه موسیقی نوای شهر آشوب

آموزش سه تار

سه تار

<h3>ساختمان تار</h3>
<p>تار از قسمت های مختلفی تشکیل می شود. کاسه ی طنینی از چوب یک تکه در دو حجم تو خالی، یکی بزرگ&zwnj;تر و دیگری کوچک&zwnj;تر تشکیل شده است. قسمت بزرگ&zwnj;تر را کاسه و قسمت کوچک تر را نقاره می گویند. بر روی دهانه های باز و نقاره پوست می کشند و خرک بر روی پوست کاسه قرار می گیرد. پوست تار از قسمت نازک پوست چهار پایانی پون بز و بره انتخاب می شوند. خرک معمولا از جنس استخوان است که با دو پایه ی کوچک روی کاسه قرار می گیرد و سیم ها هر یک جداگانه از درون شیارهای کم عمق روی سطح خرک رد می شوند. دسته&zwnj;ی تار از چوب&zwnj;های سخت، مانند گردو یا توت، به صورت لوله ای توپر ساخته می&zwnj;شود که از طرف جلو صاف برش خورده و از طرف پشت نیم دایره است و دستان ها با فواصل معین، روی آن بسته می&zwnj;شوند. دسته ی تار از یک طرف به نقاره و از طرف دیگر به سرپنجه ی تار متصل است. سرپنجه یا جعبه ی کوک (جعبه&zwnj;ی گوشی&zwnj;ها) جعبه&zwnj;ای کوچک و تو خالی است که در ابتدای سردسته قرار گرفته و به تعداد سیم&zwnj;های تار، شش گوشی روی آن قرار دارد. تار شش گوشی از جنس چوب، به تعداد سیم&zwnj;های ساز دارد که به صورت میخ درشت سرپهن ساخته می&zwnj;شوند. قسمتی که به هنگام کوک استفاده می&zwnj;شود پهن&zwnj;تر است و قسمتی که یک سر سیم به دور آن پیچیده شده باریک&zwnj;تر است. امروزه به طور معمول بیست و هشت دستان بر روی دسته&zwnj;ی تار بسته می شود که جنس آن ها از زه (روده ی تابیده ی چهارپایان) یا نخ نایلون است. محل دستان بر روی دسته ثابت نیست و در دستگاه&zwnj;های مختلف، بعضی دستان&zwnj;ها تا حدی حرکت داده می&zwnj;شوند.</p>
<h3><br>نوازندگی و اجرا تار</h3>
<p>نوازنده&zwnj;ی تار ایرانی در حالت نشسته تار را به صورت افقی روی ران پای خود قرار می&zwnj;دهد، به طوری که دسته&zwnj;ی تار طرف چپ و کاسه&zwnj;ی طنینی طرف راست نوازنده قرار می&zwnj;گیرد. نوازنده سرانگشت&zwnj;های دست چپ را روی دستان&zwnj;هایی که در طول دسته&zwnj;ی تار بسته شده اند حرکت می&zwnj;دهد و با مضرابی که در دست راست دارد به سیم&zwnj;ها زخمه می&zwnj;زند. نت نویسی تار در کلید سل انجام می&zwnj;شود. از نوازندگان تار به نام می&zwnj;توان از میرزاعبدالله، علینقی وزیری، محمدرضا لطفی، هوشنگ ظریف، حسین علیزاده، داریوش طلایی، مجید درخشانی و ... نام برد.</p>
<h3>تاریخچه تار</h3>
<p>تار در لغت ایرانی به معنی زه، سیم و از لحاظ سازشناسی از گروه سازهای زهی مضرابی است. بنا بر روایتی تار از زمان فارابی (حدود سال ۲۶۰ هجری_ سال ۳۳۹ هجری) موسیقیدان معروف ایرانی وجود داشته و بعد از وی توسط صفی الدین ارموی و دیگران به سمت کمال پیش رفته&zwnj; است. بر این اساس نمونه سلف تار مربوط به عهد صفوی (سال ۱۰۸۰ هجری) است. دو تصویر که یکی در سال ۱۷۷۵ میلادی و دیگری در سال ۱۷۹۰ میلادی در شیراز از تار نقاشی شده&zwnj; است نشان می&zwnj;دهد نواختن این ساز در دوره&zwnj;ی زندیه در شیراز متداول و مرسوم بوده&zwnj; است. با این همه، نام نوازنده&zwnj;ی مشخصی از این ساز در منابع دوره&zwnj;ی زندیه دیده نمی&zwnj;شود و از این&zwnj;رو، احتمالاً این ساز در آن دوره نام دیگری داشته&zwnj; است. سازِ تار با شمایل و مشخصات کنونی (کاسه و نقاره شبیه به دل روبروی هم، با دسته&zwnj;ای متصل دارای ۶ سیم) از زمان قاجار دیده شده&zwnj; است. مرتضی حنانه (استاد موسیقی ایرانی) در کتاب گامه&zwnj;ای گمشده، تار را ساز ملی ایرانیان می&zwnj;داند. روح&zwnj;الله خالقی (استاد موسیقی ایرانی) در کتاب سرگذشت موسیقی می&zwnj;گوید: ساز (تار) به همراه نام سازهایی دیگر در شعر فرخی سیستانی شاعر ایرانی (۳۷۰&ndash;۴۲۹) ذکر شده&zwnj; است (هر روز یکی دولت و هر روز یکی غژ * هر روز یکی نزهت و هر روز یکی تار). ساز تار ساخته و پرداخته ذوق ایرانی است (منحنی و قوس&zwnj;هایی که در ساخت تار دیده می&zwnj;شود در خوشنویسی و نقاشی و مینیاتور و معماری ایرانی جاری و ساری است) و طی سال های متمادی کامل و کامل&zwnj;تر گشته&zwnj; است.آخرین اصلاحات توسط درویش خان استاد موسیقی ایرانی (۱۲۵۱ تهران_۲ آذر ۱۳۰۵ تهران)&nbsp; با افزودن سیم ششم جهت تکمیل و وسعت دامنه صوتی تار انجام پذیرفته&zwnj; است. تار دارای ۲۸ پرده است (یعنی کمتر از سه اکتاو). آخرین الگوی منحصربه&zwnj;فرد ساخت تار نیز متعلق به سازگر مشهور ایرانی استاد یحیی دوم (۱۲۵۴&ndash;۱۳۱۰ه&zwj;.ش) می&zwnj;باشد چه به لحاظ شاخص فنی و چه از لحاظ ذوقی همچنان که گره چوب را به شکل متقارن روی کاسه تار (در اصطلاح چهار گل) طراحی نموده&zwnj; است. جنس چوب کاسه تار از درخت توت، دسته آن گردو می&zwnj;باشد.</p>

آموزش ساز تار به صورت آنلاین و حضوری در کنار اساتید حرفه ای و با تجربه آموزشگاه موسیقی نوای شهر آشوب.

همه چیز راجع به ساز تار که باید بدانید

آموزش تار

تار

امین پتگر

<h3>ساختمان داربوکا</h3>
<p>جنس داربوکا رایج در مناطق مختلف ایران از سفال یا فلز است. داربوکاهای سفالی قدمت بیشتری دارند و در برخی از نواحی ایران ساخته می&zwnj;شوند اما داربوکا فلزی را معمولاً از ترکیه، عراق و&nbsp;سایر کشورهای عربی وارد می&zwnj;کنند.</p>
<h4>داربوکای سفالی</h4>
<p>این ساز که از گِل رُس پخته شده ساخته می&zwnj;شود، دارای تنهٔ اصلی (محفظه صوتی) به شکل نیمه تخم&zwnj;مرغ است. دهانه انتهایی داربوکای سفالی شیپور مانند نیست. روی دهانهٔ ابتدایی آن پوست کشیده می&zwnj;شود. پوست را یا به&zwnj;وسیلهٔ سریش یا چسب بر روی دهانه می&zwnj;کشند یا با یک رشته طناب به شکل ۷ و ۸، مانند نقاره، بر دهانه&zwnj;ی ساز وصل می&zwnj;کنند. پوست به&zwnj;کار برده شده در این ساز معمولاً از پوست برّه یا پوست ماهی است. پوست ماهی به دلیل نازکی، صدای بهتر و زیرتری به همراه دارد.</p>
<h4>تمپوی فلزی</h4>
<p>در این ساز معمولاً از تلق&zwnj;های پلاستیکی به جای پوست طبیعی استفاده می&zwnj;شود. جنس بدنهٔ داربوکای فلزی بیشتر از آلومینیوم است، با این&zwnj;حال در بعضی مناطق به &laquo;تمپوی استیلی&raquo; شهرت دارد. این ساز محفظهٔ طنینی کم&zwnj;حجمی دارد و پوست از طریق یک طوقه&zwnj;ی گرد فلزی با پیچ و مهره به دهانهٔ بالایی ساز متصل می&zwnj;شود. با شُل و سفت کردنِ این پیچ و مهره&zwnj;ها، می&zwnj;توان صدای ساز را بم و زیر و حتی با صدای سازهای دیگر کوک کرد. دهانهٔ انتهایی تمپوی فلزی حالتی شیپور مانند دارد.</p>
<h3><br>نوازندگی و اجرا داربوکا</h3>
<p>نوازندهٔ داربوکا معمولاً در حالت نشسته این ساز را می&zwnj;نوازد اما گاهی به&zwnj;صورت ایستاده یا در حال حرکت نیز اجرا می&zwnj;شود. داربوکا روی پا یا زیر بغل نگه داشته می&zwnj;شود و به&zwnj;وسیلهٔ کف هر دو دست نوازنده، به صدا درمی&zwnj;آید. در برخی مواقع، ساز به&zwnj;شکل عمودی میانِ دو زانو قرار گرفته و نواخته می&zwnj;شود. برخلاف تمبک، معمولاً در سازِ داربوکا ، انگشت&zwnj;ها، ساعد و مچ دست&zwnj;ها به&zwnj;صورت مستقل در نواختن نقشی ندارند. ریتم&zwnj;های اجرا شده توسط داربوکا &nbsp;غالباً پرقدرت، پرحجم، خشک و تیز شنیده می&zwnj;شوند. نوازنده داربوکا &nbsp;ساختارِ اصلی ریتم را با قدرت بسیار می&zwnj;نوازد و با ایجاد سنکُپ، آکسان، و ضدضرب&zwnj;های متعدد، آن را زینت می&zwnj;بخشد. در جزیره&zwnj;ها و بندرهای استان هرمزگان، داربوکا همراهی&zwnj;کننده&zwnj;ی عود، آواز و سازهای کوبه&zwnj;ای دیگر است. در شهرهایی مانند خرمشهر، آبادان و اهواز در استان خوزستان، گروه&zwnj;های موسیقی سنتی عربی، داربوکا را در کنار رباب، آواز، کاسوره، تمبک و گاهی دایره&zwnj;زنگی استفاده می&zwnj;کنند. در این ناحیه، داربوکا &nbsp;به عنوان همراهی کننده&zwnj;ی سازهای عود و رباب نیز نواخته می&zwnj;شود. داربوکا در مناطقی از استان آذربایجان غربی به&zwnj;خصوص روستاهایی که عراقی&zwnj;های مهاجر دارند، رایج است. این ساز، سازهای خانوادهٔ باغلاما را همراهی می&zwnj;کند. در کردستان و برخی نواحی آذربایجان غربی، داربوکا به همراه باغلاما، ویولن، سنتور، فلوت و نی نیز نواخته می&zwnj;شود. داربوکا در برخی از مناطق بوشهر به&zwnj;ویژه در نواحی ساحلی و جزیره&zwnj;ها نیز حضور دارد. این ساز به تنهایی یا در کنار تمبک، همراهی کننده نی&zwnj;انبان یا نی&zwnj;جفتی است. داربوکا را در جزیره خارگ با عنوان &laquo;دَربونگِه&raquo; می&zwnj;شناسند که امروزه بیشتر آلومینیومی است اما در گذشته از سفال ساخته می&zwnj;شد.</p>
<h3><br>تاریخچه داربوکا</h3>
<p>پیشینه&zwnj;ی این ساز احتمالاً به بابلِ و سومر در هزاره&zwnj;های پیش از میلاد بازمی&zwnj;گردد. واژهٔ تمپو ممکن است یک نام&zwnj;آوا و به&zwnj;دست آمده از دو صدای اصلی این ساز یعنی &laquo;تِم&raquo; و &laquo;پو&raquo; باشد. تمپو یا داربوکا همچنین در موسیقی به معنی سرعت و کاربرد عملی آن ضرب است که بی&zwnj;ارتباط با واژهٔ این ساز ضربی نیست. &laquo;داربوکا&raquo; نیز از واژهٔ عربی &laquo;دَرَب&raquo; گرفته شده که به معنی صدایی است که از نواختن طبل شنیده شود. انواع مختلف تمپو بیشتر در موسیقی کشورهای عربی، ترکیه و شمال آفریقا رواج دارند اما در سایر کشورهای خاورمیانه و اروپای شرقی نیز استفاده می&zwnj;شوند. گونه&zwnj;های این ساز در اوایل قرن بیستم، توسط مهاجران از کشورهای خاورمیانه به آمریکا نیز رسیده&zwnj;اند که به نام &laquo;دُمبِک&raquo; شهرت دارند. تمپو احتمالاً از طریق کشورهای عربی جنوب خلیج فارس، عراق و ترکیه به ایران آمده&zwnj;است. این ساز در محدودهٔ جغرافیایی ایران، بیشتر در استان&zwnj;های خوزستان، هرمزگان، کردستان، آذربایجان غربی و بوشهر رواج دارد و با نام&zwnj;هایی همچون &laquo;تمپو&raquo;، &laquo;تیمپو&raquo;، &laquo;دُمبوک&raquo;، &laquo;دَربونگِه&raquo; شناخته می&zwnj;شود. تمپوها از نظر ساختار از خانوادهٔ تمبک&zwnj;ها به حساب می&zwnj;آیند.</p>

آموزش ساز داربوکا در نوای شهر آشوب.

ساز داربوکا را آنلاین و حضوری از طریق آموزشگاه موسیقی نوای شهر آشوب آموزش ببینید.

نکات مهم آموزش ساز داربوکا

آموزش ساز داربوکا

داربوکا

سارا علی میرزایی

سینا کشاورز

<h3>ساختمان ویولن</h3>
<p>ویولن از بخش&zwnj;های مختلفی چون جعبه&zwnj;ی طنینی(کاسه&zwnj;ی رزونانس)، دسته، خرک، گوشی&zwnj;ها، پل، باس بار، گریف، سیم&zwnj;گیر، سیم&zwnj;ها و شیطانک ساخته&zwnj;شده&zwnj; است.جعبه&zwnj;ی طنینی که جعبه&zwnj;ای چوبی و تو خالی است شامل صفحه&zwnj;ی رویی ساز، صفحه&zwnj;ی زیرین ساز و دو کلاف کناری ساز می&zwnj;شود. بر روی این جعبه دو حفره&zwnj;ی بزرگ به شکل حرف اف انگلیسی کنده شده است تا صدای ساز از آن&zwnj;ها خارج شود. چهار سیم ساز به گوشی&zwnj;های بالای ساز متصل می&zwnj;شوند، از روی گریف ساز می&zwnj;گذرند، بر روی خرک سوار می&zwnj;شوند و در نهایت به سیم&zwnj;گیر پایین ساز متصل می&zwnj;شوند. نام چهار سیم ویولن به ترتیب عبارتند از می، لا، ر، سل. آرشه&zwnj;ی ساز ویولن تکه چوبی است که معمولا سی و پنج سانتی&zwnj;متر طول دارد و رشته&zwnj;ای از موهای دم اسب در طول آن کشیده&zwnj; شده و به دو سر آرشه متصل می&zwnj;شود.</p>
<h3>نوازندگی و اجرا ویولن</h3>
<p>ویلون به دلیل گستره&zwnj;ی صدایی بسیار زیری که دارد در کلید سل نوشته می&zwnj;شود. نوازنده هنگام نواختن، ساز را روی شانه&zwnj;ی چپ خود قرار می&zwnj;دهد، انگشتان دست چپش بر روی گریف ساز حرکت می&zwnj;کنند، آرشه را میان گریف و خرک بر روی سیم&zwnj;ها می&zwnj;کشد و به این ترتیب صدای دل&zwnj;خواه تولید می&zwnj;شود. با کشیدن آرشه روی سیم، هوا مرتعش و صدا تولید می&zwnj;شود. از مشهورترین قطعاتی که برای ویولن نگاشته شده است می&zwnj;توان به کنسرتو برای ویولن و ارکستر اثر یوهانس برامس، کنسرتو برای ویولن و ارکستر اثر پیتر ایلیچ چایکوفسکی و هم&zwnj;چنین قطعات سولوی سونات ها و پارتیتاها اثر یوهان سباستین باخ اشاره کرد. از مشهورترین نوازندگان ساز ویولن می&zwnj;توان به داوید اویستراخ، یٍهودی منوهین، ایتساک پرلمن اشاره کرد.</p>
<h3>تاریخچه ویولن</h3>
<p>تاریخچه&zwnj;ی ویولن در اروپا به قرن نهم میلادی بازمی&zwnj;گردد و حتی بسیاری معتقدند این ساز نمونه&zwnj;ی تکمیل شده&zwnj;ی ساز رباب است. ویولن به طور رسمی اولین بار در قرن شانزدهم در ایتالیا استفاده شد. به مرور زمان در قرن هجدهم و نوزدهم میلادی، تغییرات و تعمیراتی روی آن صورت گرفت تا به شکل امروزی در&zwnj;آمد. مشهورترین سازنده&zwnj;های این ساز از قرن شانزدهم تا نوردهم میلادی، استرادیواری، گوارنری و آماتی بوده&zwnj;اند. در نهایت در قرن نوزدهم میلادی تغییرات متمایزی در این ساز به وجود می&zwnj;آید، باس بار آن ضحیم&zwnj;تر می&zwnj;شود و زاویه&zwnj;ی گریف آن تغییر می&zwnj;کند.</p>

<p data-start="60" data-end="450">آموزش ویولن یکی از جذاب&zwnj;ترین و ارزشمندترین مهارت&zwnj;هایی است که هر فرد علاقه&zwnj;مند به موسیقی می&zwnj;تواند یاد بگیرد. ساز ویولن، با صدای دلنشین و تأثیرگذاری که دارد، از قرن&zwnj;ها پیش در موسیقی کلاسیک و مدرن مورد توجه نوازندگان و آهنگسازان قرار گرفته است. این ساز یکی از اصلی&zwnj;ترین اعضای ارکسترهای موسیقی کلاسیک است و در سبک&zwnj;های مختلفی همچون پاپ، جَز و حتی موسیقی سنتی مورد استفاده قرار می&zwnj;گیرد.</p>
<p data-start="452" data-end="860">کلاس موسیقی یکی از بهترین راه&zwnj;ها برای یادگیری اصولی ویولن است. اگرچه برخی از افراد به&zwnj;صورت خودآموز تلاش می&zwnj;کنند نواختن این ساز را یاد بگیرند، اما بدون راهنمایی یک استاد باتجربه، پیشرفت در نوازندگی ساز ویولن دشوار خواهد بود. آموزش ویولن نیاز به صبر، تمرین مداوم و یادگیری تکنیک&zwnj;های صحیح دارد. یک آموزش استاندارد شامل نت&zwnj;خوانی، آرشه&zwnj;کشی صحیح، انگشت&zwnj;گذاری دقیق و رعایت اصول ریتم و دینامیک است.</p>
<p data-start="862" data-end="1161">یکی از مهم&zwnj;ترین مزایای شرکت در کلاس موسیقی ویولن، یادگیری در کنار اساتید حرفه&zwnj;ای و دریافت بازخورد مستمر است. در کلاس، هنرجویان می&zwnj;توانند از تجربیات اساتید بهره ببرند و اشتباهات خود را اصلاح کنند. همچنین، تمرین در محیطی منظم و همراه با دیگر نوازندگان باعث افزایش انگیزه و پیشرفت سریع&zwnj;تر می&zwnj;شود.</p>
<p data-start="1163" data-end="1485" data-is-last-node="" data-is-only-node="">آموزش ویولن نه&zwnj;تنها مهارت نوازندگی را ارتقا می&zwnj;دهد، بلکه به بهبود تمرکز، دقت، حافظه و هماهنگی میان ذهن و انگشتان نیز کمک می&zwnj;کند. با یادگیری این ساز، فرد وارد دنیایی از احساسات، خلاقیت و هنر می&zwnj;شود. اگر به دنبال یادگیری حرفه&zwnj;ای ساز ویولن هستید، شرکت در کلاس موسیقی یک انتخاب ایده&zwnj;آل برای شما خواهد بود.</p>
<p data-start="1163" data-end="1485" data-is-last-node="" data-is-only-node="">&nbsp;</p>
<h2 data-start="1163" data-end="1485"><span style="color: #e03e2d;">چرا یادگیری ویولن یکی از بهترین انتخاب&zwnj;هاست؟</span></h2>
<p data-start="59" data-end="467">ویولن یکی از محبوب&zwnj;ترین سازهای موسیقی در جهان است که با صدای گرم و پراحساس خود، همواره جایگاه ویژه&zwnj;ای در موسیقی کلاسیک و مدرن داشته است. یادگیری این ساز نه&zwnj;تنها یک مهارت هنری محسوب می&zwnj;شود، بلکه فواید بسیاری در زمینه&zwnj;های مختلف زندگی، از تقویت ذهن و تمرکز گرفته تا ایجاد خلاقیت و هماهنگی جسمی، دارد. به همین دلیل، شرکت در کلاس ویولن یکی از بهترین سرمایه&zwnj;گذاری&zwnj;های فردی برای علاقه&zwnj;مندان به موسیقی است.</p>
<p data-start="59" data-end="467">&nbsp;</p>
<h2 data-start="0" data-end="35"><span style="color: #e03e2d;">انتخاب بهترین ویولن برای شروع</span></h2>
<p data-start="37" data-end="366">انتخاب یک ویولن مناسب برای شروع یادگیری، یکی از مهم&zwnj;ترین مراحل در مسیر نوازندگی این ساز است. بسیاری از هنرجویان مبتدی نمی&zwnj;دانند که چه نوع ویولنی برای آن&zwnj;ها مناسب است و کدام گزینه می&zwnj;تواند یادگیری را برایشان راحت&zwnj;تر کند. شناخت انواع ساز ویولن و توجه به برخی فاکتورهای مهم به شما کمک می&zwnj;کند که یک انتخاب درست داشته باشید.</p>
<h3 data-start="368" data-end="410">انواع ویولن و ویژگی&zwnj; های آن&zwnj;</h3>
<p data-start="411" data-end="953">ویولن&zwnj;ها بر اساس سبک نوازندگی، اندازه و متریال ساخت، به چند دسته تقسیم می&zwnj;شوند.<br data-start="494" data-end="497"><strong>ویولن آکوستیک:</strong> متداول&zwnj;ترین نوع ویولن که در سبک&zwnj;های کلاسیک، سنتی و جَز استفاده می&zwnj;شود. این مدل برای مبتدیان توصیه می&zwnj;شود.<br data-start="625" data-end="628"><strong>ویولن الکتریک:</strong> مناسب برای اجراهای مدرن، سبک راک و پاپ که نیاز به صدای تقویت&zwnj;شده دارند.<br data-start="722" data-end="725"><strong>ویولن نیمه&zwnj;حرفه&zwnj;ای و حرفه&zwnj;ای:</strong> از متریال باکیفیت&zwnj;تری ساخته شده و برای نوازندگان پیشرفته مناسب است.<br data-start="830" data-end="833"><strong>ویولن کودک و نوجوان</strong>: این مدل&zwnj;ها در اندازه&zwnj;های 1/4، 1/2 و 3/4 طراحی شده&zwnj;اند تا برای سنین پایین مناسب باشند.</p>
<h3 data-start="955" data-end="998">بهترین ویولن برای شروع یادگیری</h3>
<p data-start="999" data-end="1344">برای هنرجویانی که به&zwnj;تازگی در کلاس ویولن ثبت&zwnj;نام کرده&zwnj;اند، ویولن آکوستیک بهترین انتخاب است. این مدل صدای طبیعی و دلنشینی دارد و برای آموزش ویولن در مراحل اولیه، بهترین گزینه محسوب می&zwnj;شود. علاوه بر این، بهتر است هنرجویان مبتدی از ویولن&zwnj;های ساخته&zwnj;شده از چوب افرا یا صنوبر استفاده کنند، زیرا این متریال کیفیت صدای بهتری ارائه می&zwnj;دهند.</p>
<p data-start="1346" data-end="1507" data-is-last-node="" data-is-only-node="">اگر قصد یادگیری و نواختن ویولن را دارید، پیشنهاد می&zwnj;شود که قبل از خرید، با استاد خود مشورت کنید تا بهترین گزینه را متناسب با سطح و نیازتان انتخاب کنید. در آموزشگاه موسیقی نوای شهر آشوب بعد از مشاوره یا شرکت در یک جلسه کلاس رایگان می&zwnj;توانید از استاد خود برای خرید ویولن راهنمایی بگیرید و از طریق فروشگاه آموشگاه پیانو مناسب را تهیه کنید.</p>
<p data-start="1346" data-end="1507" data-is-last-node="" data-is-only-node="">&nbsp;</p>
<h2 data-start="0" data-end="40"><span style="color: #e03e2d;"><strong data-start="4" data-end="38">سن مناسب برای یادگیری ویولن</strong></span></h2>
<p data-start="42" data-end="390">یکی از سؤالات متداول در مورد آموزش ویولن این است که چه سنی برای شروع یادگیری این ساز مناسب&zwnj;تر است؟ آیا یادگیری ویولن فقط در کودکی امکان&zwnj;پذیر است یا بزرگسالان هم می&zwnj;توانند آن را یاد بگیرند؟ در پاسخ باید گفت که هیچ محدودیت سنی برای یادگیری ویولن وجود ندارد، اما برخی سنین برای شروع این مسیر مناسب&zwnj;تر و برخی چالش&zwnj;برانگیزتر هستند.</p>
<h3 data-start="392" data-end="430">&nbsp;یادگیری ویولن برای کودکان</h3>
<p data-start="431" data-end="861">بهترین سن برای شروع یادگیری ویولن معمولاً بین ۴ تا ۷ سالگی است. در این سن، کودکان به دلیل انعطاف&zwnj;پذیری ذهنی و حرکتی، می&zwnj;توانند سریع&zwnj;تر مهارت&zwnj;های نوازندگی را بیاموزند. همچنین، ویولن برای کودکان در اندازه&zwnj;های مختلف (مثل ۱/۴، ۱/۲ و ۳/۴) طراحی شده است تا متناسب با دست و قد آن&zwnj;ها باشد. در آموزشگاه موسیقی، برای کودکان معمولاً از روش&zwnj;های بازی&zwnj;محور و آموزش&zwnj;های جذاب استفاده می&zwnj;شود تا علاقه آن&zwnj;ها به موسیقی افزایش پیدا کند.</p>
<h3 data-start="863" data-end="911">&nbsp;یادگیری ویولن در نوجوانی و بزرگسالی</h3>
<p data-start="912" data-end="1286">اگر در سنین نوجوانی یا بزرگسالی قصد یادگیری ویولن را دارید، اصلاً نگران نباشید! بسیاری از نوازندگان برجسته&zwnj;ی دنیا یادگیری این ساز را در سنین بالاتر آغاز کرده&zwnj;اند. برتری نوجوانان و بزرگسالان در یادگیری ویولن این است که توانایی تمرکز، درک مفاهیم و انگیزه آن&zwnj;ها بیشتر است. در این سن، هنرجویان می&zwnj;توانند سریع&zwnj;تر تئوری موسیقی، نت&zwnj;خوانی و تکنیک&zwnj;های نوازندگی را بیاموزند.</p>
<h3 data-start="1288" data-end="1343">آیا برای یادگیری ویولن سن طلایی وجود دارد؟</h3>
<p data-start="1344" data-end="1625">بهترین زمان برای یادگیری ویولن، زمانی است که فرد به آن علاقه&zwnj;مند باشد و انگیزه کافی برای تمرین داشته باشد. اگرچه ویولن برای کودکان ایده&zwnj;آل است، اما بزرگسالان نیز می&zwnj;توانند با تمرین منظم و شرکت در کلاس&zwnj;های حرفه&zwnj;ای در آموزشگاه موسیقی، به نوازندگی ماهرانه دست پیدا کنند.</p>
<p data-start="1627" data-end="1761" data-is-last-node="" data-is-only-node="">پس هیچ&zwnj;وقت برای شروع دیر نیست! اگر علاقه&zwnj;مند به یادگیری ویولن هستید، می&zwnj;توانید بدون در نظر گرفتن سن شروع به یادگیری کنید.</p>
<p data-start="1627" data-end="1761" data-is-last-node="" data-is-only-node="">&nbsp;</p>
<h2 data-start="1627" data-end="1761"><span style="color: #e03e2d;">یادگیری ویولن سخت است؟</span></h2>
<p data-start="37" data-end="372">بسیاری از افراد قبل از شروع یادگیری ویولن این سؤال را مطرح می&zwnj;کنند که آیا این ساز سخت&zwnj;ترین ساز زهی است؟ پاسخ به این سؤال به میزان تمرین، علاقه و روش آموزش بستگی دارد. اگرچه ویولن در مقایسه با برخی سازها چالش&zwnj;های بیشتری دارد، اما با تمرین منظم و داشتن یک استاد راهنما، می&zwnj;توان آن را به&zwnj;صورت اصولی آموخت و از نواختن آن لذت برد.</p>
<p data-start="374" data-end="675">یکی از دلایل سختی یادگیری ویولن، عدم وجود پرده&zwnj;بندی روی دسته&zwnj;ی ساز است. برخلاف گیتار که فرت&zwnj;های مشخص دارد، در ویولن انگشت&zwnj;گذاری باید دقیقا در جای درست انجام شود. این مهارت در ابتدا سخت به نظر می&zwnj;رسد، اما با تمرین و استفاده از راهکارهایی مانند تمرین&zwnj;های شنیداری، می&zwnj;توان به آن تسلط پیدا کرد.</p>
<p data-start="677" data-end="1031">چالش دیگر در یادگیری این ساز، هماهنگی بین دست&zwnj;ها و گوش&nbsp;است. در هنگام نواختن، دست چپ مسئول انگشت&zwnj;گذاری صحیح و دست راست کنترل آرشه را بر عهده دارد. در کنار این، گوش نوازنده باید به&zwnj;دقت صداهای تولیدشده را بشنود تا از درستی نت&zwnj;ها مطمئن شود. این فرآیند به تمرکز و تمرین زیاد نیاز دارد، اما با گذشت زمان، نوازنده می&zwnj;تواند مهارت خود را تقویت کند.</p>
<p data-start="1033" data-end="1305">یکی دیگر از سختی&zwnj;های یادگیری ویولن، کنترل صحیح آرشه است. برای تولید صدای شفاف و دلنشین، آرشه باید با زاویه&zwnj;ی درست و فشار مناسب روی سیم&zwnj;ها حرکت کند. در ابتدای کار، این مسئله ممکن است چالش&zwnj;برانگیز باشد، اما با تمرین منظم، نوازنده می&zwnj;تواند تسلط کافی بر آن پیدا کند.</p>
<p data-start="1307" data-end="1643" data-is-last-node="" data-is-only-node="">با وجود این چالش&zwnj;ها، یادگیری ویولن با یک برنامه آموزشی صحیح و تمرین مداوم، کاملا ممکن است. بسیاری از هنرجویان پس از چند ماه تمرین، پیشرفت قابل&zwnj;توجهی را تجربه می&zwnj;کنند و از لذت نوازندگی این ساز زیبا بهره&zwnj;مند می&zwnj;شوند. بنابراین، اگر علاقه&zwnj;ی واقعی به این ساز دارید، نگران سختی&zwnj;های آن نباشید و با پشتکار در مسیر یادگیری قدم بگذارید.</p>
<p data-start="1627" data-end="1761" data-is-last-node="" data-is-only-node="">&nbsp;</p>
<h2 data-start="2238" data-end="2281"><span style="color: #e03e2d;"><strong data-start="2241" data-end="2279">مدت زمان لازم برای یادگیری ویولن&nbsp;</strong></span></h2>
<p data-start="2282" data-end="2578">مدت زمان یادگیری ویولن بستگی به تلاش و پشتکار شما دارد. به&zwnj;طور کلی:<br data-start="2353" data-end="2356"><strong>مبتدیان:</strong> معمولا ۶ ماه تا ۱ سال برای یادگیری مقدماتی زمان نیاز دارند.<br data-start="2431" data-end="2434"><strong>سطح متوسط</strong>: حدود ۲ تا ۳ سال برای نواختن قطعات حرفه&zwnj;ای نیاز است.<br data-start="2502" data-end="2505"><strong>حرفه&zwnj;ای شدن</strong>: ۵ سال و بیشتر، همراه با تمرین مداوم و اجراهای گروهی.</p>
<p data-start="2580" data-end="2699">اگر به&zwnj;طور مداوم تمرین کنید، می&zwnj;توانید در کمتر از یک سال قطعات ساده را اجرا کنید و پیشرفت چشمگیری داشته باشید.</p>
<p data-start="2580" data-end="2699">&nbsp;</p>
<h2 data-start="0" data-end="83"><span style="color: #e03e2d;"><strong data-start="4" data-end="81"> چرا آموزشگاه موسیقی نوای شهرآشوب بهترین انتخاب برای یادگیری ویولن است؟</strong></span></h2>
<p data-start="85" data-end="428">انتخاب یک آموزشگاه موسیقی معتبر، نقش بسیار مهمی در پیشرفت هنرجویان ویولن دارد. کیفیت تدریس، امکانات آموزشی و روش&zwnj;های یادگیری، همه عواملی هستند که تأثیر مستقیمی بر موفقیت نوازندگان دارند. آموزشگاه موسیقی نوای شهرآشوب با بهره&zwnj;گیری از اساتید حرفه&zwnj;ای، دوره&zwnj;های متنوع و محیط آموزشی استاندارد، یکی از بهترین مراکز برای آموزش ویولن است.</p>
<p data-start="430" data-end="731">یکی از ویژگی&zwnj;های مهم این آموزشگاه، حضور اساتید باتجربه و حرفه&zwnj;ای در تدریس ویولن است. این اساتید نه&zwnj;تنها مهارت بالایی در نوازندگی دارند، بلکه با روش&zwnj;های مدرن آموزش موسیقی نیز آشنا هستند. هنرجویان می&zwnj;توانند از راهنمایی&zwnj;های دقیق و تمرینات اصولی بهره ببرند تا تکنیک&zwnj;های ویولن را به درستی یاد بگیرند.</p>
<p data-start="733" data-end="1027">در آموزشگاه موسیقی نوای شهرآشوب، دوره&zwnj;های آموزشی برای تمامی سطوح از مبتدی تا پیشرفته برگزار می&zwnj;شود. کلاس ویولن برای مبتدیان شامل مبانی نوازندگی، نت&zwnj;خوانی، آرشه&zwnj;کشی و تکنیک&zwnj;های پایه است، درحالی&zwnj;که دوره&zwnj;های پیشرفته بر اجرای قطعات کلاسیک، بداهه&zwnj;نوازی و تکنیک&zwnj;های حرفه&zwnj;ای تمرکز دارند.</p>
<p data-start="1029" data-end="1218" data-is-last-node="" data-is-only-node="">اگر علاقه&zwnj;مند به یادگیری ویولن هستید، حالا بهترین زمان برای شروع است.&nbsp;همین حالا برای شرکت در <a href="../../../free-music-lesson" target="_blank" rel="noopener">یک جلسه رایگان آموزش موسیقی</a> ثبت&zwnj;نام کنید و قدم اول را در مسیر نوازندگی حرفه&zwnj;ای بردارید.</p>

ویولن را می توانید آنلاین و حضوری در آموزشگاه موسیقی نوای شهر آشوب در کنار اساتید حرفه ای و با تجربه آموزش ببینید.

دوره‌ های آموزش ویولن از مبتدی تا پیشرفته با بهترین اساتید. یادگیری اصولی ویولن با روش‌های علمی و تکنیک‌ های حرفه‌ای. ثبت‌نام کنید و نوازندگی را شروع کنید.

با تاریخچه ساز ویولن آشنا شوید

آموزش ویولن از مبتدی تا پیشرفته در شهر آشوب

ویولن

فرامرز عباسی

مهسا غفاری

<h2 dir="rtl">معرفی سازدهنی:</h2>
<p dir="rtl">اکثر ما در دوران کودکی اسباب بازی بنام سازدهنی را داشته&zwnj;ایم. سازدهنی جزو سازهای بادی است. تولید صوت در سازدهنی در اثر برخورد جریان هوا با زبانه&zwnj;های داخلی ساز رخ می&zwnj;دهد. سازدهنی انواع متنوعی دارد که بر اساس قابلیت&zwnj;های مختلف می&zwnj;توان از آن در سبک&zwnj;های متنوع موسیقی استفاده کرد.</p>
<h3 dir="rtl">انواع سازدهنی:</h3>
<p>سازدهنی ترمولوو اکتاو: سبک&zwnj;های Folk و Pop<br>سازدهنی دیاتونیک: سبک&zwnj;های Blues, Country, Rock, Irish, Folk و Pop<br>سازدهنی کروماتیک: سبک&zwnj;های Classical, Jazz, Irish و Pop<br>سازدهنی بیس و کورد: سبک&zwnj;های Classical و Pop البته بیشتر به صورت گروه نوازی</p>
<h2>تاریخچه سازدهنی:</h2>
<p dir="rtl">سازدهنی اولین بار حدود هزار سال پیش توسط چینی&zwnj;ها اختراع شد. این ساز در ابتدا از نی بامبو شکل گرفت و دچار محبوبیت زیادی در بین افراد شد. محبوبیت سازدهنی در مدت زمان کوتاهی مرزها را رد کرد و به سرعت وارد آسیا، اروپا و حتی آمریکا شد. اروپایی&zwnj;ها توانستند با تغییراتی که در سازدهنی انجام دادند، ساز جدیدی بنام هاله اختراع کنند. در سال 1857 ساعت ساز اهل تروسینگن توانست تولید این ساز را به انبوه برساند. و آن را تبدیل به یک تجارت بزرگ کند.</p>
<h2>طراحی و ساخت سازدهنی:</h2>
<ul>
<li dir="rtl">شانه&nbsp;</li>
<li dir="rtl">نی</li>
<li dir="rtl">صفحه پوششی</li>
<li dir="rtl">صفحات نی</li>
<li dir="rtl">دهن گیر</li>
<li dir="rtl">نوار لغزنده</li>
</ul>
<h2>سازدهنی مناسب چه کسانی است:</h2>
<p>تمامی افراد در سنین مختلف می&zwnj;توانند سازدهنی را آموزش ببینند و از آن استفاده کنند.</p>
<h2>یادگیری سازدهنی در شهر آشوب:</h2>
<p>شما می&zwnj;توانید<strong> <a href="../../../educations?search=%D8%B3%D8%A7%D8%B2%D8%AF%D9%87%D9%86%DB%8C" target="_blank" rel="noopener">آموزش سازدهنی</a></strong> را با تکنیک درست و اصولی از بیس توسط مربیان حرفه&zwnj;ای در شهر آشوب آموزش ببینید.</p>

آموزش ساز دهنی در آموزشگاه موسیقی نوای شهر آَشوب تهران. در کنار اسانید ماهر و با تجربه به صورت حضوری و آنلاین.

همه چیز راجع به آموزش ساز دهنی که باید بدانید

آموزش سازدهنی

سازدهنی

آرمان محمدی

امین غلامی

رامتین مرادی

رویا یعقوبی

سبا قوامی

سعید محمد علی

علیرضا شریعتی

حمیدرضا برزویی

<h3>ساختمان نی</h3>
<p>نی، لوله&zwnj;ای است در طول&zwnj;ها و قطرهای مختلف که جنس آن غالبا از نی نیزار است. برای ساختن نی، قسمت مناسبی از نی نیزار را که هفت بند و شش گره داشته&zwnj;باشد جدا می&zwnj;کنند. قطر نی معمولا از بالا به پایین کمی کاهش می یابد. روی نی معمولا چهار سوراخ در جلو و یک سوراخ در پشت آن ایجاد می&zwnj;کنند. نی در برخی نواحی مانند مازندران، بختیاری و ... پنج سوراخ و در کردستان پنج تا شش سوراخ در جلو دارد. نی مورد استفاده در موسیقی دستگاهی ایران پنج سوراخ در جلو و یک سوراخ در پشت بدنه دارد. دور دهانه&zwnj;ی بالایی نی (قسمتی که در آن می&zwnj;دمند) را از سمت بیرون کمی می تراشند تا لبه&zwnj;ی لوله تیزتر و تولید صدا در آن آسان&zwnj;تر شود.</p>
<h3><br>نوازندگی و اجرا نی</h3>
<p>نوازنده، نی را عمودی در دست می گیرد و دهانه ی آن را بین دو دندان جلو و یا بین دو لب ها قرار می دهد و در آن می دمد. بخش زیادی از هوای دمیده شده، از سوراخ های باز نی خارج می شود و نوازنده با انگشت های هر دو دست، سوراخ ها را باز و بسته می&zwnj;کند. ممکن است نوازنده هنگام نواختن، دست راست را بالای دست چپ قرار دهد و برعکس. ساز نی به دلیل گستره&zwnj;ی صدایی خود در کلید سل نوشته می&zwnj;شود. ساز نی قابل کوک نبوده و نوازنده در همنوازی&zwnj;ها و تکنوازی&zwnj;ها از انواع مختلف نی استفاده می&zwnj;کند. از استادان می&zwnj;توان نایب اسدالله، حسین یاوری اصفهانی، حسن کسایی، حسین عمومی، جمشید عندلیبی، سید محمد موسوی، حسن ناهید، محمد علی کیانی نژاد و عبدالنقی افشارنیا را نام برد.</p>
<p>&nbsp;</p>
<h3>تاریخچه نی</h3>
<p>نی، یکی از کهن&zwnj;ترین سازهای جهان می&zwnj;باشد که در هر فرهنگ و نزد ملل مختلف از جنس&zwnj;های مختلف مثل چوب، نی، خیزران و فلزاتی مانند روی، آهن، مس، برنج و غیره و در ابعاد و اندازه های (بلندی-کوتاهی) مختلف ساخته شده است و به عنوان ساز تنهایی، ساز چوپانی و غیره نامیده می شود. ساخت نی ملهم از نای (حنجره) انسان است و به همین دلیل نزدیک&zwnj;ترین صوت را از نظر تن و حالات به صدای انسان دارد. فارابی اشرف آلات موسیقی را حلق انسان می&zwnj;داند و دوم از نای (نی) نام می&zwnj;برد.&nbsp;</p>

آموزش ساز نی در آموزشگاه موسیقی نوای شهر آشوب در محیطی حرفه ای با اساتید با تجربه.

اساتید

دسترسی سریع

شهرآشوب

خدمات