
کنترباس
کنترباس
ساختمان کنترباس
کنترباس در ساخت و مصالح بسیار شبیه ویولن است. کنترباس از بخشهای مختلفی چون جعبهی طنینی (کاسهی رزونانس)، دسته، خرک، گوشیها، پل، باس بار، گریف، سیمگیر، سیمها و شیطانک و میلهی آهنین پایین ساز (اند پین) ساخته شده است.جعبهی طنینی که جعبهی چوبی و توخالی است شامل صفحهی رویی ساز، صفحهی زیرین ساز و دو کلاف کناری ساز میشود. بر روی این جعبه دو حفرهی بزرگ به شکل حرف اف انگلیسی کنده شده است تا صدای ساز از آنها خارج شود. چهار سیم ساز به گوشیهای بالای ساز متصل میشوند، از روی گریف ساز میگذرند، بر روی خرک سوار میشوند و در نهایت به سیمگیر پایین ساز متصل میشوند. نام چهار سیم کنترباس سل٬ ر٬ لا و می هستند. آرشهی ساز کنترباس تکه چوبی است به طول ۷۵ سانتیمتر طول دارد و رشتهای از موهای دم اسب در طول آن کشیدهشده و به دو سر آرشه متصل میشود.
نوازندگی و اجرا کنترباس
به دلیل گسترهی صدایی بمی که کنترباس دارد، نتهای آن را در کلید فا مینویسند و یک اکتاو پایینتر از آنچه که نوشته شده مینوازند. در مقایسه با سازهای دیگر خانوادهی ویلن، دو تفاوت جزیی در ساختار کنترباس وجود دارد. شانههای این ساز شیبدار هستند ولی خمیده نیستند. به دلیل ضحامت سیمها برای کوک کردن ساز، از گوشیهای چرخدندهدار استفاده میشود. یک کنترباس تنها، به رغم اندازهی نسبتا بزرگش، صدای نسبتا کمی دارد. از نوازندگان مشهور ساز کنترباس میتوان به زوبین مهتا و هری باباسین نام برد. همچنین از قطعات مشهوری که برای ساز کنترباس نوشته شده است میتوان به کنسرتو برای کنترباس و ارکستر اثر جیووانی بوتسینی اشاره کرد.
تاریخچه کنترباس
کنترباس تنها ساز مدرن خانوادهي ویولا داگامبا است که اصلیتی اروپایی دارد و در قرن پانزدهم میلادی پدید آمده است. تا قبل از قرن بیستم میلادی، بیشتر کنترباسها تنها سه سیم داشتند در مقابل دیگر سازهای خانوادهی ویولا داگامبا که پنج یا شش سیم داشتهاند. این که کنترباس مدرن دقیقا تکامل یافتهی چه سازی است، همچنان جای مناقشه است. برخی آن را از خانوادهی ویلن باس میدانند و برخی دیگر آن را از خانوادهی ویلا داگامبا میدانند.